වාක්‍යය :
1
هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ ٱلۡغَٰشِيَةِ
(විනාශය) ආවරණය කරන සිද්ධිය පිළිබඳ පුවත නුඹ වෙත පැමිණියේද?
වාක්‍යය :
2
وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٍ خَٰشِعَةٌ
එදින (ඇතැම් අයගේ) මුහුණු යටහත් පහත් ව අවමානයෙන් පවතී.
වාක්‍යය :
3
عَامِلَةٞ نَّاصِبَةٞ
වෙහෙස ව හා විඩාවට පත් ව පවතී.
වාක්‍යය :
4
تَصۡلَىٰ نَارًا حَامِيَةٗ
ඇවිළෙන ගින්නට ඒවා පිවිස දැවෙනු ඇත.
වාක්‍යය :
5
تُسۡقَىٰ مِنۡ عَيۡنٍ ءَانِيَةٖ
(ඔවුන්) උණු දිය උල්පතින් පොවනු ලබනු ඇත.
වාක්‍යය :
6
لَّيۡسَ لَهُمۡ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِيعٖ
ඔවුනට කටු සහිත ශාක මිස වෙනත් අහරක් නැත.
වාක්‍යය :
7
لَّا يُسۡمِنُ وَلَا يُغۡنِي مِن جُوعٖ
එය (ඔවුන් ව) පුෂ්ටිමත් නොකරයි. තවද කුසගින්න (නිවන්න)ට උපාකර නොවෙයි.
වාක්‍යය :
8
وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاعِمَةٞ
(ඇතැම්) මුහුණු සතුටින් පිරී පවතී.
වාක්‍යය :
9
لِّسَعۡيِهَا رَاضِيَةٞ
ඒවායෙහි ශ්‍රමයන් පිළිබඳ ව තෘප්තියට පත් ව,
වාක්‍යය :
10
فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٖ
උසස් ස්වර්ග උයන්හි (පවතී.)
වාක්‍යය :
11
لَّا تَسۡمَعُ فِيهَا لَٰغِيَةٗ
එහි පුහු වදන් ශ්‍රවණය නොකරයි.
වාක්‍යය :
12
فِيهَا عَيۡنٞ جَارِيَةٞ
එහි ගලා යන උල්පත් ඇත.
වාක්‍යය :
13
فِيهَا سُرُرٞ مَّرۡفُوعَةٞ
එහි උස් නිදියහන් ද ඇත.
වාක්‍යය :
14
وَأَكۡوَابٞ مَّوۡضُوعَةٞ
(බීමට) තබන ලද ගුරුලේත්තු ද,
වාක්‍යය :
15
وَنَمَارِقُ مَصۡفُوفَةٞ
වියන ලද කොට්ට ද,
වාක්‍යය :
16
وَزَرَابِيُّ مَبۡثُوثَةٌ
දිග හරින ලද බුමුතුරුණු ද ඇත.
වාක්‍යය :
17
أَفَلَا يَنظُرُونَ إِلَى ٱلۡإِبِلِ كَيۡفَ خُلِقَتۡ
ඔටුවා දෙස එය කෙසේ මවනු ලැබුවේ දැයි ඔවුන් නිරීක්ෂා කොට බැලිය යුතු නොවේද?
වාක්‍යය :
18
وَإِلَى ٱلسَّمَآءِ كَيۡفَ رُفِعَتۡ
අහස දෙස එය කෙසේ ඔසවනු ලැබුවේ දැයි ද;
වාක්‍යය :
19
وَإِلَى ٱلۡجِبَالِ كَيۡفَ نُصِبَتۡ
කඳු දෙස එය කෙසේ සවි කරනු ලැබුවේ දැයි ද;
වාක්‍යය :
20
وَإِلَى ٱلۡأَرۡضِ كَيۡفَ سُطِحَتۡ
මහපොළොව දෙස එය කෙසේ ව්‍යාප්ත කරනු ලැබුවේ දැයි ද (ඔවුහු නිරීක්ෂා කොට බැලිය යුතු නොවේද?)
වාක්‍යය :
21
فَذَكِّرۡ إِنَّمَآ أَنتَ مُذَكِّرٞ
එහෙයින් නුඹ සිහිපත් කරනු. නියත වශයෙන්ම නුඹ සිහිපත් කරන්නෙකු පමණි.
වාක්‍යය :
22
لَّسۡتَ عَلَيۡهِم بِمُصَيۡطِرٍ
නුඹ ඔවුන් කෙරෙහි බලය දරන්නෙක් නොවන්නෙහිය.
වාක්‍යය :
23
إِلَّا مَن تَوَلَّىٰ وَكَفَرَ
කවරෙකු පිටුපාමින් ප්‍රතික්ෂේප කළේ ද ඔහු කෙරෙහි පමණක් මිස.
වාක්‍යය :
24
فَيُعَذِّبُهُ ٱللَّهُ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَكۡبَرَ
සැබැවින්ම අල්ලාහ් (පිටුපාමින් ප්‍රතික්ෂේප කළ) ඔහුට අතිමහත් දඬුවමකින් දඬුවම් කරයි.
වාක්‍යය :
25
إِنَّ إِلَيۡنَآ إِيَابَهُمۡ
සැබැවින්ම ඔවුන්ගේ නැවත පැමිණීම අප වෙත ය.
වාක්‍යය :
26
ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا حِسَابَهُم
පසුව සැබැවින්ම ඔවුන් (කළ ක්‍රියාවන්) ගේ ගණනය අප මත ය.
