වාක්යය :
1
قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ
(නබිවරය!) නුඹ පවසනු. අරුණෝදයේ පරමාධිපති වෙතින් මම ආරක්ෂාව පතමි.
වාක්යය :
2
مِن شَرِّ مَا خَلَقَ
ඔහු මැවූ දෑහි හානියෙන් ද,
වාක්යය :
3
وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ
තවද අඳුර විහිදුණු විට එහි හානියෙන් ද,
වාක්යය :
4
وَمِن شَرِّ ٱلنَّفَّٰثَٰتِ فِي ٱلۡعُقَدِ
තවද ගැට මත පිඹින්නියන්ගේ හානියෙන් ද,
වාක්යය :
5
وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ
ඊර්ෂ්යා කරන්නා ඊර්ෂ්යා කළ විට එහි හානියෙන් ද (ආරක්ෂාව පතමි.)
