වාක්යය :
1
وَٱلشَّمۡسِ وَضُحَىٰهَا
Tako mi Sunca i svjetla njegova,
වාක්යය :
2
وَٱلۡقَمَرِ إِذَا تَلَىٰهَا
i Mjeseca kada ga prati,
වාක්යය :
3
وَٱلنَّهَارِ إِذَا جَلَّىٰهَا
i dana kada ga vidljivim učini,
වාක්යය :
4
وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَغۡشَىٰهَا
i noći kada ga zakloni,
වාක්යය :
5
وَٱلسَّمَآءِ وَمَا بَنَىٰهَا
i neba i Onoga Koji ga sazda,
වාක්යය :
6
وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا طَحَىٰهَا
i Zemlje i Onoga Koji je rasprostrije,
වාක්යය :
7
وَنَفۡسٖ وَمَا سَوَّىٰهَا
i duše i Onoga Koji je ispravnom stvori,
වාක්යය :
8
فَأَلۡهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقۡوَىٰهَا
pa je nadahnu da zna šta je razvrat, a šta bogobojaznost;
වාක්යය :
9
قَدۡ أَفۡلَحَ مَن زَكَّىٰهَا
uspio je onaj ko je očisti,
වාක්යය :
10
وَقَدۡ خَابَ مَن دَسَّىٰهَا
a izgubio je onaj ko je zapostavi!
වාක්යය :
11
كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِطَغۡوَىٰهَآ
Narod Semūd je zbog obijesti svoje poricao.
වාක්යය :
12
إِذِ ٱنۢبَعَثَ أَشۡقَىٰهَا
Kad se jedan nesretnik između njih podigao,
වාක්යය :
13
فَقَالَ لَهُمۡ رَسُولُ ٱللَّهِ نَاقَةَ ٱللَّهِ وَسُقۡيَٰهَا
Allahov poslanik im je doviknuo: “Pazite na Allahovu devu i njen red pojenja!”
වාක්යය :
14
فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمۡدَمَ عَلَيۡهِمۡ رَبُّهُم بِذَنۢبِهِمۡ فَسَوَّىٰهَا
Ali su ga u laž utjerali, pa su je zaklali – i Gospodar njihov ih je, zbog grijeha njihovih, uništio i kaznom sve obuhvatio,
වාක්යය :
15
وَلَا يَخَافُ عُقۡبَٰهَا
ne bojeći se kakve će posljedice.
