වාක්යය :
16
سَنَسِمُهُۥ عَلَى ٱلۡخُرۡطُومِ
Ne do t’ia damkosim hundën!
වාක්යය :
17
إِنَّا بَلَوۡنَٰهُمۡ كَمَا بَلَوۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡجَنَّةِ إِذۡ أَقۡسَمُواْ لَيَصۡرِمُنَّهَا مُصۡبِحِينَ
Ne i kemi vënë në provë ata (banorët e Mekës), ashtu siç i sprovuam të zotët e kopshtit, të cilët ishin betuar se në mëngjes do t’i vilnin frutat
වාක්යය :
18
وَلَا يَسۡتَثۡنُونَ
e nuk patën thënë “Në dashtë Zoti”!
වාක්යය :
19
فَطَافَ عَلَيۡهَا طَآئِفٞ مِّن رَّبِّكَ وَهُمۡ نَآئِمُونَ
Kështu, kopshtin e goditi një fatkeqësi nga Zoti yt, ndërkohë që ata po flinin
වාක්යය :
20
فَأَصۡبَحَتۡ كَٱلصَّرِيمِ
dhe gdhiu si i kositur.
වාක්යය :
21
فَتَنَادَوۡاْ مُصۡبِحِينَ
Në agim, ata thirrën njëri-tjetrin:
වාක්යය :
22
أَنِ ٱغۡدُواْ عَلَىٰ حَرۡثِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰرِمِينَ
“Nxitoni herët në kopshtin tuaj, nëse doni t’i vilni frutat!”
වාක්යය :
23
فَٱنطَلَقُواْ وَهُمۡ يَتَخَٰفَتُونَ
Dhe u nisën duke pëshpëritur:
වාක්යය :
24
أَن لَّا يَدۡخُلَنَّهَا ٱلۡيَوۡمَ عَلَيۡكُم مِّسۡكِينٞ
“Të mos lejojmë asnjë të vobekët që të hyjë në kopshtin tonë!”
වාක්යය :
25
وَغَدَوۡاْ عَلَىٰ حَرۡدٖ قَٰدِرِينَ
Ata u nisën herët, të vendosur në atë që thanë.
වාක්යය :
26
فَلَمَّا رَأَوۡهَا قَالُوٓاْ إِنَّا لَضَآلُّونَ
Por, kur e panë kopshtin, ata thanë: “Ne qenkemi vërtet të humbur;
වාක්යය :
27
بَلۡ نَحۡنُ مَحۡرُومُونَ
madje, qenkemi të privuar (nga frutat e kopshtit).”
වාක්යය :
28
قَالَ أَوۡسَطُهُمۡ أَلَمۡ أَقُل لَّكُمۡ لَوۡلَا تُسَبِّحُونَ
Më i arsyeshmi ndër ta tha: “A nuk ju thashë unë se duhet ta lartësoni Allahun?!”
වාක්යය :
29
قَالُواْ سُبۡحَٰنَ رَبِّنَآ إِنَّا كُنَّا ظَٰلِمِينَ
“Lavdëruar qoftë Zoti ynë! - thanë - Ne paskemi qenë vërtet të padrejtë!”
වාක්යය :
30
فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَلَٰوَمُونَ
Atëherë filluan të qortojnë njëri-tjetrin.
වාක්යය :
31
قَالُواْ يَٰوَيۡلَنَآ إِنَّا كُنَّا طَٰغِينَ
“Ah, të mjerët ne! - thanë ata - Paskemi qenë vërtet arrogantë!
වාක්යය :
32
عَسَىٰ رَبُّنَآ أَن يُبۡدِلَنَا خَيۡرٗا مِّنۡهَآ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا رَٰغِبُونَ
Zoti ynë mund të na japë një kopsht më të mirë, po të kthehemi të penduar tek Ai!”
වාක්යය :
33
كَذَٰلِكَ ٱلۡعَذَابُۖ وَلَعَذَابُ ٱلۡأٓخِرَةِ أَكۡبَرُۚ لَوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ
I tillë ka qenë dënimi i tyre. Ndërsa dënimi në jetën tjetër, është më i madh, veç sikur ta dinin!
වාක්යය :
34
إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمۡ جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ
Për ata që ruhen (nga gjynahet), tek Allahu do të ketë kopshte të kënaqësive.
වාක්යය :
35
أَفَنَجۡعَلُ ٱلۡمُسۡلِمِينَ كَٱلۡمُجۡرِمِينَ
Vallë, a t’i trajtojmë ata që Na nënshtrohen njësoj me keqbërësit?!
වාක්යය :
36
مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ
Çfarë keni ju (jobesimtarë)? Si po gjykoni kështu?!
වාක්යය :
37
أَمۡ لَكُمۡ كِتَٰبٞ فِيهِ تَدۡرُسُونَ
A keni ndonjë libër, që ju premton,
වාක්යය :
38
إِنَّ لَكُمۡ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ
se do të keni çfarëdo, që të zgjidhni?!
වාක්යය :
39
أَمۡ لَكُمۡ أَيۡمَٰنٌ عَلَيۡنَا بَٰلِغَةٌ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ إِنَّ لَكُمۡ لَمَا تَحۡكُمُونَ
Apo kemi bërë me ju ndonjë besëlidhje të vlefshme deri në Ditën e Kiametit dhe, e cila ju siguron, se do ta keni atë që keni urdhëruar?
වාක්යය :
40
سَلۡهُمۡ أَيُّهُم بِذَٰلِكَ زَعِيمٌ
Pyeti ata se kush i garanton për këtë.
වාක්යය :
41
أَمۡ لَهُمۡ شُرَكَآءُ فَلۡيَأۡتُواْ بِشُرَكَآئِهِمۡ إِن كَانُواْ صَٰدِقِينَ
Ose, mos kanë ata bashkëpunëtorë? Atëherë le t’i sjellin bashkëpunëtorët e tyre, nëse ajo që thonë është e vërtetë.
වාක්යය :
42
يَوۡمَ يُكۡشَفُ عَن سَاقٖ وَيُدۡعَوۡنَ إِلَى ٱلسُّجُودِ فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ
Ditën (e Kiametit), kur të zbulohen shumë ngjarje të frikshme, ata do të thirren që të përulen në sexhde, por nuk do të munden!
