වාක්යය :
17
يَطُوفُ عَلَيۡهِمۡ وِلۡدَٰنٞ مُّخَلَّدُونَ
Do t’u sillen rreth (për shërbim) djelmosha përherë të rinj,
වාක්යය :
18
بِأَكۡوَابٖ وَأَبَارِيقَ وَكَأۡسٖ مِّن مَّعِينٖ
me kupa, ibrikë dhe gota me pije të kulluar, që rrjedh
වාක්යය :
19
لَّا يُصَدَّعُونَ عَنۡهَا وَلَا يُنزِفُونَ
e prej së cilës nuk do t’u dhembë koka dhe nuk do t’u humbë mendja,
වාක්යය :
20
وَفَٰكِهَةٖ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ
e me fruta të cilat do t’i zgjedhin vetë
වාක්යය :
21
وَلَحۡمِ طَيۡرٖ مِّمَّا يَشۡتَهُونَ
dhe mish shpendësh që ua ka ënda.
වාක්යය :
22
وَحُورٌ عِينٞ
Për ata ka edhe hyri symëdha,
වාක්යය :
23
كَأَمۡثَٰلِ ٱللُّؤۡلُوِٕ ٱلۡمَكۡنُونِ
të ngjashme me margaritarët e ruajtur,
වාක්යය :
24
جَزَآءَۢ بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
si shpërblim për atë që kanë punuar.
වාක්යය :
25
لَا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا تَأۡثِيمًا
Aty nuk do të dëgjojnë biseda të kota, as fjalë gjynahesh,
වාක්යය :
26
إِلَّا قِيلٗا سَلَٰمٗا سَلَٰمٗا
por vetëm fjalët “Paqe, paqe”!
වාක්යය :
27
وَأَصۡحَٰبُ ٱلۡيَمِينِ مَآ أَصۡحَٰبُ ٱلۡيَمِينِ
E njerëzit e së djathtës – sa të nderuar që janë fatlumët!
වාක්යය :
28
فِي سِدۡرٖ مَّخۡضُودٖ
Ata do të qëndrojnë në mes të lotusëve pa gjemba
වාක්යය :
29
وَطَلۡحٖ مَّنضُودٖ
dhe bananeve të mbushura me fruta,
වාක්යය :
30
وَظِلّٖ مَّمۡدُودٖ
nën hije të gjera,
වාක්යය :
31
وَمَآءٖ مَّسۡكُوبٖ
pranë një uji rrjedhës,
වාක්යය :
32
وَفَٰكِهَةٖ كَثِيرَةٖ
dhe mes frutave të llojllojshme,
වාක්යය :
33
لَّا مَقۡطُوعَةٖ وَلَا مَمۡنُوعَةٖ
të cilat kurrë nuk sosen, as nuk janë të ndaluara;
වාක්යය :
34
وَفُرُشٖ مَّرۡفُوعَةٍ
dhe në shtroje të ngritura (ku i presin hyritë),
වාක්යය :
35
إِنَّآ أَنشَأۡنَٰهُنَّ إِنشَآءٗ
të cilat Ne i kemi krijuar në një formë të veçantë (jo të lindura),
වාක්යය :
36
فَجَعَلۡنَٰهُنَّ أَبۡكَارًا
dhe i kemi bërë ato virgjëresha,
වාක්යය :
37
عُرُبًا أَتۡرَابٗا
të dashura për bashkëshortët e tyre dhe moshatare me ta,
වාක්යය :
38
لِّأَصۡحَٰبِ ٱلۡيَمِينِ
për njerëzit e së djathtës.
වාක්යය :
39
ثُلَّةٞ مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ
Janë shumë nga të lashtët
වාක්යය :
40
وَثُلَّةٞ مِّنَ ٱلۡأٓخِرِينَ
e shumë edhe nga të mëvonshmit.
වාක්යය :
41
وَأَصۡحَٰبُ ٱلشِّمَالِ مَآ أَصۡحَٰبُ ٱلشِّمَالِ
Po njerëzit e së majtës – sa të poshtëruar janë fatkeqët!
වාක්යය :
42
فِي سَمُومٖ وَحَمِيمٖ
Ata do të jenë në afshin përcëllues të zjarrit dhe ujit të valuar
වාක්යය :
43
وَظِلّٖ مِّن يَحۡمُومٖ
dhe nën hijen e një tymi të zi,
වාක්යය :
44
لَّا بَارِدٖ وَلَا كَرِيمٍ
e cila nuk do të jetë as e freskët e as e këndshme.
වාක්යය :
45
إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَبۡلَ ذَٰلِكَ مُتۡرَفِينَ
Ata, para kësaj, jetonin në luks
වාක්යය :
46
وَكَانُواْ يُصِرُّونَ عَلَى ٱلۡحِنثِ ٱلۡعَظِيمِ
dhe në vazhdimësi bënin gjynahe të rënda[355],
වාක්යය :
47
وَكَانُواْ يَقُولُونَ أَئِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ
duke thënë: “Vallë, pasi të vdesim e të bëhemi pluhur e eshtra, vërtet do të ringjallemi?!
වාක්යය :
48
أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ
Vallë, edhe të parët tanë të lashtë?!”
වාක්යය :
49
قُلۡ إِنَّ ٱلۡأَوَّلِينَ وَٱلۡأٓخِرِينَ
Thuaju (o Muhamed): “Me siguri, edhe të parët, edhe të mbramët,
වාක්යය :
50
لَمَجۡمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَٰتِ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ
do të tubohen në një ditë të caktuar.
