آیه :
1
وَٱلشَّمۡسِ وَضُحَىٰهَا
سوگند به خورشید و روشنیِ آن [به هنگام بامداد]،
آیه :
2
وَٱلۡقَمَرِ إِذَا تَلَىٰهَا
و سوگند به ماه، هنگامی که بعد از آن [= خورشید] در‌آید،
آیه :
3
وَٱلنَّهَارِ إِذَا جَلَّىٰهَا
و سوگند به روز، هنگامی که آن [= خورشید] را روشن [و جلوه‌گر] کند،
آیه :
4
وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَغۡشَىٰهَا
و سوگند به شب، هنگامی که آن را بپوشانَد،
آیه :
5
وَٱلسَّمَآءِ وَمَا بَنَىٰهَا
و سوگند به آسمان و به ذاتی که آن را بنا کرد،
آیه :
6
وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا طَحَىٰهَا
و سوگند به زمین و به ذاتی که آن را گسترانید،
آیه :
7
وَنَفۡسٖ وَمَا سَوَّىٰهَا
و سوگند به جانِ [انسان] و ذاتی که آن را [آفرید و] نیکو گردانید،
آیه :
8
فَأَلۡهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقۡوَىٰهَا
سپس نافرمانی و پرهیزگاری‌اش را [به او] الهام کرد.
آیه :
9
قَدۡ أَفۡلَحَ مَن زَكَّىٰهَا
بی‌تردید، هر کس نفس خود را [از گناهان] پاک کند، رستگار می‌شود.
آیه :
10
وَقَدۡ خَابَ مَن دَسَّىٰهَا
و هر کس آن را [با گناه] آلوده سازد، یقیناً زیانکار می‌شود.
آیه :
11
كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِطَغۡوَىٰهَآ
[قوم] ثمود از روی سرکشی، [پیامبر‌شان را] تکذیب کردند،
آیه :
12
إِذِ ٱنۢبَعَثَ أَشۡقَىٰهَا
آنگاه که بدکار‌ترین آنان [برای اقدام به جنایت] برخاست.
آیه :
13
فَقَالَ لَهُمۡ رَسُولُ ٱللَّهِ نَاقَةَ ٱللَّهِ وَسُقۡيَٰهَا
پیامبر الله [= صالح] به آنان گفت: «ماده‌شترِ الله و [نوبت] آب‌خوردنش را [حرمت نهید]».
آیه :
14
فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمۡدَمَ عَلَيۡهِمۡ رَبُّهُم بِذَنۢبِهِمۡ فَسَوَّىٰهَا
[ولی آنان] او را تکذیب کردند و آن [ماده‌شتر] را کشتند؛ پس پروردگار آنان به سبب گناهانشان بر سر‌شان عذاب آورد و همگی آنان را با خاک یکسان کرد.
آیه :
15
وَلَا يَخَافُ عُقۡبَٰهَا
و [الله] از سرانجام آن [کار،] بیم ندارد.
