Câu :
1
وَٱلۡفَجۡرِ
Andolsun fecre,
Câu :
2
وَلَيَالٍ عَشۡرٖ
On geceye,
Câu :
3
وَٱلشَّفۡعِ وَٱلۡوَتۡرِ
Çifte ve teke,
Câu :
4
وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَسۡرِ
Geçip giden geceye,
Câu :
5
هَلۡ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٞ لِّذِي حِجۡرٍ
Bunlarda akıl sahibi için elbette birer yemin vardır.
Câu :
6
أَلَمۡ تَرَ كَيۡفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ
Ad kavmine Rabbin neler yaptı, görmedin mi?
Câu :
7
إِرَمَ ذَاتِ ٱلۡعِمَادِ
Sütunlar sahibi İrem’e…
Câu :
8
ٱلَّتِي لَمۡ يُخۡلَقۡ مِثۡلُهَا فِي ٱلۡبِلَٰدِ
Ve şehirler arasında bir benzeri yaratılmamıştı.
Câu :
9
وَثَمُودَ ٱلَّذِينَ جَابُواْ ٱلصَّخۡرَ بِٱلۡوَادِ
Ki vadide kayalar oyan Semud’a,
Câu :
10
وَفِرۡعَوۡنَ ذِي ٱلۡأَوۡتَادِ
Kazıklar/ordular sahibi Firavun’a,
Câu :
11
ٱلَّذِينَ طَغَوۡاْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ
Onlar, ülkelerde azmışlardı.
Câu :
12
فَأَكۡثَرُواْ فِيهَا ٱلۡفَسَادَ
Oralarda fesadı çoğaltmışlardı.
Câu :
13
فَصَبَّ عَلَيۡهِمۡ رَبُّكَ سَوۡطَ عَذَابٍ
Rabbin de onlara azap kırbacı yağdırdı.
Câu :
14
إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ
Çünkü Rabbin gözetlemektedir.
Câu :
15
فَأَمَّا ٱلۡإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكۡرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَكۡرَمَنِ
İşte insan, onu Rabbi imtihan ettiği zaman, ona ikramda bulunup, nimetlendirince: "Rabbim bana ikramda bulundu" der.
Câu :
16
وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيۡهِ رِزۡقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَهَٰنَنِ
Ama onu, imtihan edip rızkını daralttığında: "Rabbim beni zelil etti" der.
Câu :
17
كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡيَتِيمَ
Hayır! Yetime ikramda bulunmuyorsunuz.
Câu :
18
وَلَا تَحَٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ
Düşkünü doyurmaya teşvik etmiyorsunuz
Câu :
19
وَتَأۡكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكۡلٗا لَّمّٗا
Mirası da şiddetle (hak gözetmeden) yiyorsunuz.
Câu :
20
وَتُحِبُّونَ ٱلۡمَالَ حُبّٗا جَمّٗا
Malı da pek çok seviyorsunuz.
Câu :
21
كَلَّآۖ إِذَا دُكَّتِ ٱلۡأَرۡضُ دَكّٗا دَكّٗا
Hayır! Yer paramparça olduğu zaman,
Câu :
22
وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلۡمَلَكُ صَفّٗا صَفّٗا
Rabbin ve saf saf melekler geldiği zaman,
Câu :
23
وَجِاْيٓءَ يَوۡمَئِذِۭ بِجَهَنَّمَۚ يَوۡمَئِذٖ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ وَأَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّكۡرَىٰ
İşte cehennem o gün getirilir. Ve insan o gün (yaptıklarını) hatırlar. Fakat bu hatırlamanın ne faydası var!
