ئايەت :
1
وَٱلضُّحَىٰ
چاشگاھ ۋاقتى بىلەن قەسەمكى[1]،
ئايەت :
2
وَٱلَّيۡلِ إِذَا سَجَىٰ
قاراڭغۇلۇقى (ئەتراپنى قاپلىغان) چاغدىكى كېچە بىلەن قەسەمكى[2]،
ئايەت :
3
مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَىٰ
(ئى مۇھەممەد!) پەرۋەردىگارىڭ سېنى تاشلىۋەتكىنىمۇ يوق، يامان كۆرۈپ قالغىنىمۇ يوق[3].
ئايەت :
4
وَلَلۡأٓخِرَةُ خَيۡرٞ لَّكَ مِنَ ٱلۡأُولَىٰ
ساڭا ئاخىرەت ئەلۋەتتە دۇنيادىن ياخشىدۇر[4]،
ئايەت :
5
وَلَسَوۡفَ يُعۡطِيكَ رَبُّكَ فَتَرۡضَىٰٓ
پەرۋەردىگارىڭ ساڭا (ساۋاب، ھۆرمەت ۋە شاپائەت قاتارلىقلارنى) ئاتا قىلىدۇ، سەن مەمنۇن بولىسەن[5].
ئايەت :
6
أَلَمۡ يَجِدۡكَ يَتِيمٗا فَـَٔاوَىٰ
ئۇ سېنى يېتىم بىلىپ پاناھ بەرمىدىمۇ؟[6]
ئايەت :
7
وَوَجَدَكَ ضَآلّٗا فَهَدَىٰ
قايمۇققان بىلىپ ھىدايەت قىلمىدىمۇ؟[7]
ئايەت :
8
وَوَجَدَكَ عَآئِلٗا فَأَغۡنَىٰ
سېنى يوقسۇز بىلىپ (كىشىلەردىن) بىھاجەت قىلمىدىمۇ؟[8]
ئايەت :
9
فَأَمَّا ٱلۡيَتِيمَ فَلَا تَقۡهَرۡ
يېتىمنى خارلىما[9].
ئايەت :
10
وَأَمَّا ٱلسَّآئِلَ فَلَا تَنۡهَرۡ
سائىلغا قوپاللىق قىلما[10].
ئايەت :
11
وَأَمَّا بِنِعۡمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثۡ
پەرۋەردىگارىڭنىڭ (ساڭا بەرگەن) نېمىتىنى (كىشىلەرگە) سۆزلەپ بەرگىن (چۈنكى نېمەتنى سۆزلەپ بەرگەنلىك نېمەتكە شۈكۈر قىلغانلىق بولىدۇ)[11].
