ئايەت :
1
لَآ أُقۡسِمُ بِهَٰذَا ٱلۡبَلَدِ
بۇ شەھەر (يەنى مەككە) بىلەن قەسەم قىلىمەن[1].
ئايەت :
2
وَأَنتَ حِلُّۢ بِهَٰذَا ٱلۡبَلَدِ
(ئى مۇھەممەد!) بۇ شەھەردە (ئۇرۇش قىلىش) ساڭا ھالالدۇر[2].
ئايەت :
3
وَوَالِدٖ وَمَا وَلَدَ
ئادەم (ئەلەيھىسسالام) ۋە (ئۇنىڭ ياخشى) پەرزەنتلىرى بىلەن قەسەم قىلىمەن[3].
ئايەت :
4
لَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ فِي كَبَدٍ
بىز ئىنساننى ھەقىقەتەن جاپا ـ مۇشەققەت ئىچىدە قىلىپ ياراتتۇق[4].
ئايەت :
5
أَيَحۡسَبُ أَن لَّن يَقۡدِرَ عَلَيۡهِ أَحَدٞ
ئۇ ئۆزىگە ھېچ كىشىنىڭ كۈچى يەتمەيدۇ دەپ ئويلامدۇ؟[5]
ئايەت :
6
يَقُولُ أَهۡلَكۡتُ مَالٗا لُّبَدًا
ئۇ: «كۆپ مال سەرپ قىلدىم» دەيدۇ[6].
ئايەت :
7
أَيَحۡسَبُ أَن لَّمۡ يَرَهُۥٓ أَحَدٌ
ئۇ ئۆزىنىڭ (مال) سەرپ قىلغانلىقىنى ھېچ كىشى كۆرمىدى دەپ ئويلامدۇ؟[7]
ئايەت :
8
أَلَمۡ نَجۡعَل لَّهُۥ عَيۡنَيۡنِ
ئىنسان ئۈچۈن ئىككى كۆز، بىر تىل، ئىككى كالپۇك ياراتمىدۇقمۇ؟ ئۇنىڭغا ياخشى يول بىلەن يامان يولنى كۆرسەتمىدۇقمۇ؟[8ـ10]
ئايەت :
9
وَلِسَانٗا وَشَفَتَيۡنِ
ئىنسان ئۈچۈن ئىككى كۆز، بىر تىل، ئىككى كالپۇك ياراتمىدۇقمۇ؟ ئۇنىڭغا ياخشى يول بىلەن يامان يولنى كۆرسەتمىدۇقمۇ؟[8ـ10]
ئايەت :
10
وَهَدَيۡنَٰهُ ٱلنَّجۡدَيۡنِ
ئىنسان ئۈچۈن ئىككى كۆز، بىر تىل، ئىككى كالپۇك ياراتمىدۇقمۇ؟ ئۇنىڭغا ياخشى يول بىلەن يامان يولنى كۆرسەتمىدۇقمۇ؟[8ـ10]
ئايەت :
11
فَلَا ٱقۡتَحَمَ ٱلۡعَقَبَةَ
ئۇ داۋان ئاشمىدى[11].
ئايەت :
12
وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلۡعَقَبَةُ
داۋان ئېشىشىنىڭ نېمىلىكىنى قانداق بىلەتتىڭ؟[12]
ئايەت :
13
فَكُّ رَقَبَةٍ
(داۋان ئېشىش دېگەن) قۇل ئازاد قىلماقتۇر[13]،
ئايەت :
14
أَوۡ إِطۡعَٰمٞ فِي يَوۡمٖ ذِي مَسۡغَبَةٖ
ياكى ئاچارچىلىق كۈندە تۇغقانچىلىقى بولغان يېتىمگە ياكى توپىدا ياتقان مىسكىن (يەنى ھالى ناچار كەمبەغەل) گە تاماق بەرمەكتۇر[14ـ16].
ئايەت :
15
يَتِيمٗا ذَا مَقۡرَبَةٍ
ياكى ئاچارچىلىق كۈندە تۇغقانچىلىقى بولغان يېتىمگە ياكى توپىدا ياتقان مىسكىن (يەنى ھالى ناچار كەمبەغەل) گە تاماق بەرمەكتۇر[14ـ16].
ئايەت :
16
أَوۡ مِسۡكِينٗا ذَا مَتۡرَبَةٖ
ياكى ئاچارچىلىق كۈندە تۇغقانچىلىقى بولغان يېتىمگە ياكى توپىدا ياتقان مىسكىن (يەنى ھالى ناچار كەمبەغەل) گە تاماق بەرمەكتۇر[14ـ16].
ئايەت :
17
ثُمَّ كَانَ مِنَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَتَوَاصَوۡاْ بِٱلصَّبۡرِ وَتَوَاصَوۡاْ بِٱلۡمَرۡحَمَةِ
شۇنىڭ بىلەن بىللە (يەنى يۇقىرىقىلارنى قىلىش بىلەن بىللە) ئىمان ئېيتقانلاردىن، ئۆزئارا سەۋر قىلىشقا تەۋسىيە قىلىشقانلاردىن، ئۆزئارا مەرھەمەت قىلىشقا تەۋسىيە قىلىشقانلاردىن بولماقتۇر[17].
ئايەت :
18
أُوْلَٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡمَيۡمَنَةِ
ئەنە شۇلار (يەنى يۇقىرىدىكى ئىشلارنى قىلغان كىشىلەر) سائادەتمەن كىشىلەردۇر[18].
ئايەت :
19
وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِـَٔايَٰتِنَا هُمۡ أَصۡحَٰبُ ٱلۡمَشۡـَٔمَةِ
بىزنىڭ ئايەتلىرىمىزنى ئىنكار قىلغانلار بەتبەختلەردۇر[19].
ئايەت :
20
عَلَيۡهِمۡ نَارٞ مُّؤۡصَدَةُۢ
ئۇلار دوزاخقا سولىنىدۇ[20].
