ஸூரா கியாமா

வசனம் : 1

لَآ أُقۡسِمُ بِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ

மறுமை நாளின் மீது சத்தியம் செய்கிறேன்!

வசனம் : 2

وَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِ

இன்னும், பழிக்கிற ஆன்மாவின் மீது சத்தியம் செய்கிறேன்!

வசனம் : 3

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ

மனிதன் எண்ணுகிறானா, அவனுடைய எலும்புகளை - (அவை உக்கிப்போன பின்னர்) - அறவே நாம் ஒன்று சேர்க்க மாட்டோம் (-அது நமக்கு முடியாது) என்று?

வசனம் : 4

بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥ

ஏன் முடியாது! அவனுடைய விரல்களை (அவை பிரிந்தில்லாமல், ஒட்டகத்தின் குலம்பைப் போல் ஒன்றோடு ஒன்று சேர்ந்த நிலையில்) சமமாக ஆக்கிவிடுவதற்கு நாம் ஆற்றலுடையவர்களாக இருக்கிறோம்.

வசனம் : 5

بَلۡ يُرِيدُ ٱلۡإِنسَٰنُ لِيَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ

மாறாக, மனிதன் தனது வருங்காலத்திலும் பாவம் செய்வதற்கே நாடுகிறான்.

வசனம் : 6

يَسۡـَٔلُ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلۡقِيَٰمَةِ

மறுமை நாள் எப்போது வரும் என்று கேட்கிறான்.

வசனம் : 7

فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ

ஆக, பார்வை (திடுக்கிட்டு) திகைத்துவிட்டால்,

வசனம் : 8

وَخَسَفَ ٱلۡقَمَرُ

இன்னும், சந்திரன் ஒளி இழந்து விட்டால்,

வசனம் : 9

وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ

இன்னும், சூரியனும் சந்திரனும் (ஒளி இல்லாமல்) ஒன்று சேர்க்கப்ப(ட்டு பூமியில் எறியப்ப)ட்டால்,

வசனம் : 10

يَقُولُ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذٍ أَيۡنَ ٱلۡمَفَرُّ

அந்நாளில் மனிதன் கூறுவான்: “தப்பிக்குமிடம் எங்கே?”

வசனம் : 11

كَلَّا لَا وَزَرَ

அவ்வாறல்ல! தப்பித்து ஓட அறவே முடியாது (-பாவிகளுக்கு அடைக்கலம் கொடுக்க பாதுகாப்பான இடம் ஏதும் இருக்காது).

வசனம் : 12

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمُسۡتَقَرُّ

அந்நாளில் உமது இறைவன் பக்கம்தான் இறுதியாக நிலையான தங்குமிடம் இருக்கிறது.

வசனம் : 13

يُنَبَّؤُاْ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذِۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ

மனிதன் அந்நாளில், தான் முந்தி செய்ததையும் பிந்தி செய்ததையும் (பழைய, புதிய செயல்கள் அனைத்தையும்) அறிவிக்கப்படுவான்.

வசனம் : 14

بَلِ ٱلۡإِنسَٰنُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ بَصِيرَةٞ

மாறாக, மனிதன் அவனுக்கே சாட்சியாக இருப்பான். (அவன் செய்த செயல்களுக்கு அவனது உறுப்புகளே அவனுக்கு எதிராக சாட்சி கூறும்.)

வசனம் : 15

وَلَوۡ أَلۡقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥ

அவன் தனது வருத்தங்களை (சாக்கு போக்குகளை எல்லாம்) கூறினாலும் (அவனிடமிருந்து அவை ஏற்கப்படாது).

வசனம் : 16

لَا تُحَرِّكۡ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعۡجَلَ بِهِۦٓ

(நபியே!) இதை நீர் அவசரமாக (மனனம்) செய்வதற்காக இ(தை ஓதுவ)தற்கு உமது நாவை அசைக்காதீர்.

வசனம் : 17

إِنَّ عَلَيۡنَا جَمۡعَهُۥ وَقُرۡءَانَهُۥ

நிச்சயமாக அதை (உமது உள்ளத்தில்) ஒன்று சேர்ப்பதும் (பிறகு) அதை (நீர்) ஓதும்படி செய்வதும் நம்மீது கடமையாகும்.

வசனம் : 18

فَإِذَا قَرَأۡنَٰهُ فَٱتَّبِعۡ قُرۡءَانَهُۥ

ஆக, இதை நாம் ஓதினால் அது ஓதப்படுவதை நீர் பின்தொடர்வீராக! (-செவிதாழ்த்தி கேட்பீராக!)

வசனம் : 19

ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا بَيَانَهُۥ

பிறகு, நிச்சயமாக அதை விவரிப்பது நம்மீது கடமையாகும்.

வசனம் : 20

كَلَّا بَلۡ تُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ

அவ்வாறல்ல! (-மறுமையில் நீங்கள் எழுப்பப்பட மாட்டீர்கள், உங்கள் செயல்களுக்கு உங்களுக்கு கேள்வி கணக்கு இல்லை என்று நீங்கள் கூறுவது போல் அல்ல உண்மை நிலவரம்.) மாறாக, நீங்கள் (அவசரமான) உலக வாழ்க்கையை விரும்புகிறீர்கள்.

வசனம் : 21

وَتَذَرُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

இன்னும் மறுமையை விட்டுவிடுகிறீர்கள்.

வசனம் : 22

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاضِرَةٌ

அந்நாளில் சில முகங்கள் செழிப்பாக (பிரகாசமாக, அழகாக) இருக்கும்.

வசனம் : 23

إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٞ

தமது இறைவனை பார்த்துக் கொண்டிருக்கும்.

வசனம் : 24

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذِۭ بَاسِرَةٞ

இன்னும், அந்நாளில் சில முகங்கள் கருத்து காய்ந்துபோய் (விகாரமாக) இருக்கும்.

வசனம் : 25

تَظُنُّ أَن يُفۡعَلَ بِهَا فَاقِرَةٞ

அதற்கு கடுமையான ஒரு பிரச்சனை நிகழப்போகிறது என்று அது அறிந்துகொள்ளும்.

வசனம் : 26

كَلَّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِيَ

அவ்வாறல்ல! (-அவர்கள் தங்களது இணைவைத்தலுக்காகவும் பாவங்களுக்காகவும் தண்டிக்கப்பட மாட்டார்கள் என்று நினைப்பது போல் அல்ல. பாவிகளின்) உயிர் (பிரிகின்ற நேரத்தில் அது) தொண்டைக் குழியை அடைந்தால்,

வசனம் : 27

وَقِيلَ مَنۡۜ رَاقٖ

இன்னும், ஓதிப்பார்ப்பவர் யாரும் இருக்கிறாரா என்று கேட்கப்பட்டால்,

வசனம் : 28

وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلۡفِرَاقُ

இன்னும், நிச்சயமாக இது (உலகை விட்டு போவதற்குரிய) பிரிவுதான் என்பதை அவன் அறிந்துகொண்டால்,

வசனம் : 29

وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ

இன்னும், (மறுமை எனும்) கெண்டைக் காலுடன் (உலகம் எனும்) கெண்டைக் கால் பின்னிக்கொண்டால், (உலகத்தின் கடுமையான இறுதி நிலையும் மறுமையின் பயங்கரமான முதல் நிலையும் மனிதனுக்குள் அப்போது ஒன்று சேரும்.)

வசனம் : 30

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمَسَاقُ

அந்நாளில், உமது இறைவனிடமே (உயிர்கள்) ஓட்டிக்கொண்டு வரப்படுகின்ற இடம் இருக்கிறது. (அப்போது அந்தப் பாவி தனது தண்டனையை அறிந்து கொள்வான்.)

வசனம் : 31

فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ

ஆக, அவன் (இறை வேதத்தை) உண்மைப்படுத்தவில்லை. தொழவும் இல்லை.

வசனம் : 32

وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ

எனினும், அவன் பொய்ப்பித்தான்; விலகிச் சென்றான்.

வசனம் : 33

ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ

பிறகு, அவன் தனது குடும்பத்தாரிடம் கர்வம் கொண்டவனாக (திரும்பி) சென்றான்.

வசனம் : 34

أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰ

உனக்குக் கேடுதான், ஆக, (உனக்கு) கேடுதான்.

வசனம் : 35

ثُمَّ أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰٓ

பிறகு, உனக்குக் கேடுதான், ஆக, (உனக்கு) கேடுதான்.

வசனம் : 36

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَن يُتۡرَكَ سُدًى

மனிதன், எண்ணுகிறானா, தான் கண்டுகொள்ளப்படாமல் விட்டுவிடப்படுவான் என்று?

வசனம் : 37

أَلَمۡ يَكُ نُطۡفَةٗ مِّن مَّنِيّٖ يُمۡنَىٰ

அவன் (கருவறையில்) செலுத்தப்படுகின்ற இந்திரியத்தின் ஒரு துளி விந்தாக இருக்கவில்லையா?

வசனம் : 38

ثُمَّ كَانَ عَلَقَةٗ فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ

பிறகு, (அந்த மனிதன்) கருவாக (இரத்தக்கட்டியாக) இருந்தான். ஆக, (அவனை இறைவன்) படைத்தான். இன்னும், (அவனை முழு மனிதனாக பார்ப்பவனாக செவியுறுபவனாக பேசுபவனாக) சரிப்படுத்தினான்.

வசனம் : 39

فَجَعَلَ مِنۡهُ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ

ஆக, அவனிலிருந்து ஆண், பெண் இனத்தவர்களை அவன் படைக்கிறான்.

வசனம் : 40

أَلَيۡسَ ذَٰلِكَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰ

இ(த்தகைய பேராற்றல் உள்ள இறை)வன் இறந்தவர்களை உயிர்ப்பிப்பதற்கு ஆற்றலுடையவனாக இல்லையா?

அல்குர்ஆன் மொழிபெயர்ப்பு

Tamil Translation - Omar Sharif

سورة القيامة - ஸூரா கியாமா

பக்க எண்

வசனம்

Arabic

Arabic

Arabic

Arabic

Arabic

Arabic

Arabic

Arabic

அல்குர்ஆன் மொழிபெயர்ப்பு

Tamil Translation - Omar Sharif

سورة القيامة - ஸூரா கியாமா

பக்க எண்

வசனம்

பக்க எண் : 577

பக்க எண் : 578