ஸூரா பலத்

வசனம் : 1

لَآ أُقۡسِمُ بِهَٰذَا ٱلۡبَلَدِ

1. (நபியே! அபயமளிக்கும்) இந்நகரத்தின் மீது சத்தியம் செய்கிறேன்.

வசனம் : 2

وَأَنتَ حِلُّۢ بِهَٰذَا ٱلۡبَلَدِ

2. அதிலும் நீர் இந்நகரத்தில் தங்கக்கூடிய சமயத்தில்.

வசனம் : 3

وَوَالِدٖ وَمَا وَلَدَ

3. (மனிதர்களின்) தந்தை மீதும், அவர் பெற்றெடுத்த சந்ததிகள் மீதும் சத்தியமாக!

வசனம் : 4

لَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ فِي كَبَدٍ

4. மெய்யாகவே நாம் மனிதனை சிரமத்தில் மூழ்கியவனாகவே படைத்திருக்கிறோம்.

வசனம் : 5

أَيَحۡسَبُ أَن لَّن يَقۡدِرَ عَلَيۡهِ أَحَدٞ

5. (அவ்வாறிருக்க,) அவன் தன்னை அடக்க எவராலும் முடியாது என்று எண்ணிக் கொண்டானா?

வசனம் : 6

يَقُولُ أَهۡلَكۡتُ مَالٗا لُّبَدًا

6. ‘‘ஏராளமான பொருளை நான் (சம்பாதித்துச் செலவு செய்து) அழித்துவிட்டேன்'' என்று, அவன் (கர்வம் கொண்டு பெருமையாகக்) கூறுகிறான்.

வசனம் : 7

أَيَحۡسَبُ أَن لَّمۡ يَرَهُۥٓ أَحَدٌ

7. அவ்வளவு பொருளை ஒருவருமே பார்த்திருக்கவில்லை என்று அவன் எண்ணிக் கொண்டானோ?

வசனம் : 8

أَلَمۡ نَجۡعَل لَّهُۥ عَيۡنَيۡنِ

8. (பார்க்கக்கூடிய) இரு கண்களையும், நாம் அவனுக்குக் கொடுக்கவில்லையா? (அவ்வாறிருந்தும் உண்மையை அவன் கண்டுகொள்ளவில்லை.)

வசனம் : 9

وَلِسَانٗا وَشَفَتَيۡنِ

9. (பேசக்கூடிய) ஒரு நாவையும், இரு உதடுகளையும் (நாம் அவனுக்குக் கொடுக்கவில்லையா? அதைத் தானாகவே அவன் அடைந்துவிட்டானா?)

வசனம் : 10

وَهَدَيۡنَٰهُ ٱلنَّجۡدَيۡنِ

10. (நன்மை தீமையின்) இரு வழிகளையும் நாம் அவனுக்குப் பிரித்தறிவித்தோம்;

வசனம் : 11

فَلَا ٱقۡتَحَمَ ٱلۡعَقَبَةَ

11. எனினும், (இதுவரை) அவன் ‘அகபா'வை (கணவாயை)க் கடக்கவில்லை.

வசனம் : 12

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلۡعَقَبَةُ

12. (நபியே!) ‘அகபா' என்னவென்று நீர் அறிவீரா?

வசனம் : 13

فَكُّ رَقَبَةٍ

13. அதுதான் ஓர் அடிமையை விடுதலை செய்வது.

வசனம் : 14

أَوۡ إِطۡعَٰمٞ فِي يَوۡمٖ ذِي مَسۡغَبَةٖ

14-16. அல்லது, உறவினர்களில் உள்ள ஓர் அநாதைக்கோ அல்லது கடினமான வறுமையுடைய (மண்ணைக் கவ்விக் கிடக்கும்) ஓர் ஏழைக்கோ பசியுடைய (பஞ்ச) நாளில் உணவு அளிப்பதாகும்.

வசனம் : 15

يَتِيمٗا ذَا مَقۡرَبَةٍ

14-16. அல்லது, உறவினர்களில் உள்ள ஓர் அநாதைக்கோ அல்லது கடினமான வறுமையுடைய (மண்ணைக் கவ்விக் கிடக்கும்) ஓர் ஏழைக்கோ பசியுடைய (பஞ்ச) நாளில் உணவு அளிப்பதாகும்.

வசனம் : 16

أَوۡ مِسۡكِينٗا ذَا مَتۡرَبَةٖ

14-16. அல்லது, உறவினர்களில் உள்ள ஓர் அநாதைக்கோ அல்லது கடினமான வறுமையுடைய (மண்ணைக் கவ்விக் கிடக்கும்) ஓர் ஏழைக்கோ பசியுடைய (பஞ்ச) நாளில் உணவு அளிப்பதாகும்.

வசனம் : 17

ثُمَّ كَانَ مِنَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَتَوَاصَوۡاْ بِٱلصَّبۡرِ وَتَوَاصَوۡاْ بِٱلۡمَرۡحَمَةِ

17. பிறகு, எவர்கள் நம்பிக்கை கொண்டும் ஒருவருக்கொருவர் பொறுமையைக் கடைபிடிக்குமாறு நல்லுபதேசம் செய்துகொண்டும், கருணை காட்டவேண்டும் என்று ஒருவருக்கொருவர் நல்லுபதேசம் செய்துகொண்டும் இருக்கிறார்களோ அவர்களிலும் அவர் சேர்ந்துவிடுவார்.

வசனம் : 18

أُوْلَٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡمَيۡمَنَةِ

18. இவர்கள்தான் வலது பக்கத்தில் இருப்பவர்கள்.

வசனம் : 19

وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِـَٔايَٰتِنَا هُمۡ أَصۡحَٰبُ ٱلۡمَشۡـَٔمَةِ

19. எவர்கள் நம் வசனங்களை நிராகரிக்கிறார்களோ, அவர்கள்தான் இடப்பக்கத்தில் இருப்பவர்கள்.

வசனம் : 20

عَلَيۡهِمۡ نَارٞ مُّؤۡصَدَةُۢ

20. அவர்களை நரகத்தில் போட்டு (எல்லா வழிகளும்) மூடப்பட்டுவிடும்.

அல்குர்ஆன் மொழிபெயர்ப்பு

Tamil Translation - Abdulhamid Albaqoi

سورة البلد - ஸூரா பலத்

பக்க எண்

வசனம்

Arabic

Arabic

Arabic

Arabic

Arabic

Arabic

Arabic

Arabic

அல்குர்ஆன் மொழிபெயர்ப்பு

Tamil Translation - Abdulhamid Albaqoi

سورة البلد - ஸூரா பலத்

பக்க எண்

வசனம்

பக்க எண் : 594