වාක්යය :
1
وَٱلۡعَٰدِيَٰتِ ضَبۡحٗا
Soluk soluğa koşanlara yemin olsun!
වාක්යය :
2
فَٱلۡمُورِيَٰتِ قَدۡحٗا
(Koşarken) kıvılcım saçanlara.
වාක්යය :
3
فَٱلۡمُغِيرَٰتِ صُبۡحٗا
Sabah vakti baskın yapanlara.
වාක්යය :
4
فَأَثَرۡنَ بِهِۦ نَقۡعٗا
Tozu dumana katanlara.
වාක්යය :
5
فَوَسَطۡنَ بِهِۦ جَمۡعًا
Topluluğun tam ortasına dalanlara.
වාක්යය :
6
إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لِرَبِّهِۦ لَكَنُودٞ
İnsan, Rabbine karşı gerçekten çok nankördür.
වාක්යය :
7
وَإِنَّهُۥ عَلَىٰ ذَٰلِكَ لَشَهِيدٞ
Ve şüphesiz kendisi de buna şahittir.
වාක්යය :
8
وَإِنَّهُۥ لِحُبِّ ٱلۡخَيۡرِ لَشَدِيدٌ
Şüphesiz onun mal sevgisi de çok şiddetlidir.
වාක්යය :
9
۞ أَفَلَا يَعۡلَمُ إِذَا بُعۡثِرَ مَا فِي ٱلۡقُبُورِ
Bilmez mi ki kabirlerde olanlar alt üst edildiğinde.
