වාක්යය :
52
إِذۡ دَخَلُواْ عَلَيۡهِ فَقَالُواْ سَلَٰمٗا قَالَ إِنَّا مِنكُمۡ وَجِلُونَ
kada su mu ušli i rekli: “Mir!”, on je rekao: “Mi smo se vas uplašili.”
වාක්යය :
53
قَالُواْ لَا تَوۡجَلۡ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَٰمٍ عَلِيمٖ
“Ne plaši se!”, rekoše, “donosimo ti radosnu vijest, učena ćeš sina imati.”
වාක්යය :
54
قَالَ أَبَشَّرۡتُمُونِي عَلَىٰٓ أَن مَّسَّنِيَ ٱلۡكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ
“Zar mi donosite radosnu vijest sad kad me je starost ophrvala?”, reče on, “čime ćete me obradovati?”
වාක්යය :
55
قَالُواْ بَشَّرۡنَٰكَ بِٱلۡحَقِّ فَلَا تَكُن مِّنَ ٱلۡقَٰنِطِينَ
“Donosimo ti radosnu vijest koja će se doista obistiniti”, rekoše oni, “zato nadu ne gubi!”
වාක්යය :
56
قَالَ وَمَن يَقۡنَطُ مِن رَّحۡمَةِ رَبِّهِۦٓ إِلَّا ٱلضَّآلُّونَ
“Nadu u milost Gospodara svog mogu gubiti samo oni koji su zabludjeli”, reče on.
වාක්යය :
57
قَالَ فَمَا خَطۡبُكُمۡ أَيُّهَا ٱلۡمُرۡسَلُونَ
I upita: "A koji je tačno razlog vašeg dolaska, o izaslanici?"
වාක්යය :
58
قَالُوٓاْ إِنَّآ أُرۡسِلۡنَآ إِلَىٰ قَوۡمٖ مُّجۡرِمِينَ
“Mi smo”, rekoše, “zaista bili poslani i narodu koji je prestupe činio,
වාක්යය :
59
إِلَّآ ءَالَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمۡ أَجۡمَعِينَ
“izuzev Lutove porodice, njih ćemo, zaista, sve spasiti,
වාක්යය :
60
إِلَّا ٱمۡرَأَتَهُۥ قَدَّرۡنَآ إِنَّهَا لَمِنَ ٱلۡغَٰبِرِينَ
osim žene njegove, ona će, odlučili smo, s ostalima kaznu iskusiti.”
වාක්යය :
61
فَلَمَّا جَآءَ ءَالَ لُوطٍ ٱلۡمُرۡسَلُونَ
I kad izaslanici dođoše do Lutove porodice,
වාක්යය :
62
قَالَ إِنَّكُمۡ قَوۡمٞ مُّنكَرُونَ
on reče: “Vi ste, doista, ljudi neznani!”
වාක්යය :
63
قَالُواْ بَلۡ جِئۡنَٰكَ بِمَا كَانُواْ فِيهِ يَمۡتَرُونَ
“Ne!”, rekoše oni, “donosimo ti ono u šta ovi stalno sumnjaju.
වාක්යය :
64
وَأَتَيۡنَٰكَ بِٱلۡحَقِّ وَإِنَّا لَصَٰدِقُونَ
donosimo ti ono što će se, sigurno, dogoditi, a mi zaista istinu govorimo.
වාක්යය :
65
فَأَسۡرِ بِأَهۡلِكَ بِقِطۡعٖ مِّنَ ٱلَّيۡلِ وَٱتَّبِعۡ أَدۡبَٰرَهُمۡ وَلَا يَلۡتَفِتۡ مِنكُمۡ أَحَدٞ وَٱمۡضُواْ حَيۡثُ تُؤۡمَرُونَ
Izvedi čeljad svoju u gluho doba noći, a ti budi na začelju njihovu, i neka se niko od vas ne osvrće, već produžite u pravcu kuda vam se naređuje!”
වාක්යය :
66
وَقَضَيۡنَآ إِلَيۡهِ ذَٰلِكَ ٱلۡأَمۡرَ أَنَّ دَابِرَ هَٰٓؤُلَآءِ مَقۡطُوعٞ مُّصۡبِحِينَ
I Mi smo mu objavili ono što će se zbiti: da će oni, svi do posljednjeg, u svitanje uništeni biti.
වාක්යය :
67
وَجَآءَ أَهۡلُ ٱلۡمَدِينَةِ يَسۡتَبۡشِرُونَ
I dođoše stanovnici grada, veseli.
වාක්යය :
68
قَالَ إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ ضَيۡفِي فَلَا تَفۡضَحُونِ
“Ovo su gosti moji”, reče on, “pa me ne sramotite.
වාක්යය :
69
وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَلَا تُخۡزُونِ
I bojte se Allaha, i mene ne ponižavajte!”
වාක්යය :
70
قَالُوٓاْ أَوَلَمۡ نَنۡهَكَ عَنِ ٱلۡعَٰلَمِينَ
“A zar ti nismo zabranili da ikoga primaš?”, povikaše oni.
