වාක්යය :
1
وَٱلۡفَجۡرِ
Betohem për muzgun e agimit
වාක්යය :
2
وَلَيَالٍ عَشۡرٖ
dhe për dhjetë netët (e para të muajit Dhul Hixhxhe)!
වාක්යය :
3
وَٱلشَّفۡعِ وَٱلۡوَتۡرِ
Betohem për çiftin dhe tekun
වාක්යය :
4
وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَسۡرِ
dhe për natën kur largohet!
වාක්යය :
5
هَلۡ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٞ لِّذِي حِجۡرٍ
A nuk janë këto betime të mëdha për njerëzit e mençur?!
වාක්යය :
6
أَلَمۡ تَرَ كَيۡفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ
Vallë, a nuk e di ti se çfarë ka bërë Zoti yt me fisin Ad,
වාක්යය :
7
إِرَمَ ذَاتِ ٱلۡعِمَادِ
banorë të Iremit me pallate shumështyllëshe,
වාක්යය :
8
ٱلَّتِي لَمۡ يُخۡلَقۡ مِثۡلُهَا فِي ٱلۡبِلَٰدِ
të atillë që nuk janë krijuar askund tjetër në tokë si ata?!
වාක්යය :
9
وَثَمُودَ ٱلَّذِينَ جَابُواْ ٱلصَّخۡرَ بِٱلۡوَادِ
Dhe me fisin Themud, që gdhendi shkëmbinjtë në luginë (për të bërë shtëpi)?
වාක්යය :
10
وَفِرۡعَوۡنَ ذِي ٱلۡأَوۡتَادِ
Dhe me Faraonin, njeriun e hunjve (ku torturonte njerëzit)?
වාක්යය :
11
ٱلَّذِينَ طَغَوۡاْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ
Të gjithë këta shkelën çdo kufi në vendet e tyre,
වාක්යය :
12
فَأَكۡثَرُواْ فِيهَا ٱلۡفَسَادَ
duke shtuar atje shthurjen dhe korrupsionin,
වාක්යය :
13
فَصَبَّ عَلَيۡهِمۡ رَبُّكَ سَوۡطَ عَذَابٍ
prandaj Zoti yt lëshoi mbi ata kamxhikun e dënimit.
වාක්යය :
14
إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ
Vërtet, Zoti yt është gjithnjë në pritë!
වාක්යය :
15
فَأَمَّا ٱلۡإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكۡرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَكۡرَمَنِ
Për sa i përket njeriut, kur Zoti i tij e sprovon atë, duke e ngritur lart dhe duke i dhënë mirësi, ai thotë: “Zoti im më ka nderuar.”
වාක්යය :
16
وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيۡهِ رِزۡقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَهَٰنَنِ
Por, kur e sprovon atë, duke ia ngushtuar mjetet e jetesës, ai thotë: “Zoti im më ka poshtëruar”.
වාක්යය :
17
كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡيَتِيمَ
Nuk është kështu! Por ju nuk silleni mirë me jetimët
වාක්යය :
18
وَلَا تَحَٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ
dhe nuk e nxitni njëri-tjetrin për t’i ushqyer të varfrit.
වාක්යය :
19
وَتَأۡكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكۡلٗا لَّمّٗا
Trashëgiminë (e të dobëtëve) e zhvatni me lakmi të pangopur,
වාක්යය :
20
وَتُحِبُّونَ ٱلۡمَالَ حُبّٗا جَمّٗا
dhe e doni pasurinë me një dëshirë të pakufishme.
වාක්යය :
21
كَلَّآۖ إِذَا دُكَّتِ ٱلۡأَرۡضُ دَكّٗا دَكّٗا
Por ani! Kur Toka të bëhet copë e thërrime,
වාක්යය :
22
وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلۡمَلَكُ صَفّٗا صَفّٗا
kur të vijë Zoti yt (për të ndarë gjykimin) me engjëjt të rreshtuar radhë pas radhe,
වාක්යය :
23
وَجِاْيٓءَ يَوۡمَئِذِۭ بِجَهَنَّمَۚ يَوۡمَئِذٖ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ وَأَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّكۡرَىٰ
Dhe, kur të sillet Xhehenemi, atë Ditë njeriu do të kujtohet por ç’i duhet se u kujtua!
