വിശുദ്ധ ഖുർആൻ പരിഭാഷ

അൽബാനിയൻ വിവർത്തനം - ഹസ്സാൻ നാഹീ.

Scan the qr code to link to this page

سورة الشعراء - Surja Esh-Shu'ara

പേജ് നമ്പർ

ആയത്ത്

ആയത്തിൻറെ ടെക്സ്റ്റ് പ്രദർശിപ്പിക്കുക
സൈഡ് നോട്ട് പ്രദർശിപ്പിക്കുക

ആയത്ത് : 1
طسٓمٓ
Tâ, Sîn, Mîm.
ആയത്ത് : 2
تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ
Këto janë vargjet e Librit të qartë.
ആയത്ത് : 3
لَعَلَّكَ بَٰخِعٞ نَّفۡسَكَ أَلَّا يَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ
A mos vallë ti (o Muhamed) do ta shkatërrosh veten, ngaqë ata (banorët e Mekës) nuk duan të besojnë?
ആയത്ത് : 4
إِن نَّشَأۡ نُنَزِّلۡ عَلَيۡهِم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ ءَايَةٗ فَظَلَّتۡ أَعۡنَٰقُهُمۡ لَهَا خَٰضِعِينَ
Sikur të donim Ne, do të zbritnim nga qielli një shenjë, para së cilës ata do të përulnin kokat.
ആയത്ത് : 5
وَمَا يَأۡتِيهِم مِّن ذِكۡرٖ مِّنَ ٱلرَّحۡمَٰنِ مُحۡدَثٍ إِلَّا كَانُواْ عَنۡهُ مُعۡرِضِينَ
Sa herë që atyre u vjen ndonjë Këshillë e re nga i Gjithëmëshirshmi, ata ia kthejnë kurrizin.
ആയത്ത് : 6
فَقَدۡ كَذَّبُواْ فَسَيَأۡتِيهِمۡ أَنۢبَٰٓؤُاْ مَا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
Ata e kanë përgënjeshtruar atë, prandaj do t’u vijë ai (ndëshkim), me të cilin janë tallur.
ആയത്ത് : 7
أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ كَمۡ أَنۢبَتۡنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوۡجٖ كَرِيمٍ
Vallë, a nuk shohin ata tokën, prej së cilës kemi bërë të mbijnë sa e sa lloje çifte bimësh fisnike?
ആയത്ത് : 8
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
Sigurisht që këtu ka shenja (të njëjësisë së Zotit), por shumica e tyre nuk besojnë.
ആയത്ത് : 9
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
Zoti yt është vërtet i Plotfuqishëm dhe Mëshirëplotë.
ആയത്ത് : 10
وَإِذۡ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱئۡتِ ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ
Kur Allahu e thërriti Musain: “Shko te populli keqbërës,
ആയത്ത് : 11
قَوۡمَ فِرۡعَوۡنَۚ أَلَا يَتَّقُونَ
populli i Faraonit! vallë, a nuk po i frikësohen ata Allahut?”
ആയത്ത് : 12
قَالَ رَبِّ إِنِّيٓ أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ
Ai u përgjigj: “O Zoti im, unë kam frikë se do të më quajnë gënjeshtar,
ആയത്ത് : 13
وَيَضِيقُ صَدۡرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرۡسِلۡ إِلَىٰ هَٰرُونَ
e zemra do të më ngushtohet, kurse gjuha mund të më lidhet, andaj, dërgoje edhe Harunin (të më ndihmojë).
ആയത്ത് : 14
وَلَهُمۡ عَلَيَّ ذَنۢبٞ فَأَخَافُ أَن يَقۡتُلُونِ
Unë jam edhe përgjegjës ndaj tyre për një krim, andaj kam frikë se do të më vrasin”.
ആയത്ത് : 15
قَالَ كَلَّاۖ فَٱذۡهَبَا بِـَٔايَٰتِنَآۖ إِنَّا مَعَكُم مُّسۡتَمِعُونَ
Allahu tha: “Kurrsesi! Shkoni që të dy me shenjat Tona. Me të vërtetë, Ne jemi me ju dhe dëgjojmë.
ആയത്ത് : 16
فَأۡتِيَا فِرۡعَوۡنَ فَقُولَآ إِنَّا رَسُولُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Shkoni te Faraoni dhe i thoni: “Ne jemi të dërguarit e Zotit të botëve,
ആയത്ത് : 17
أَنۡ أَرۡسِلۡ مَعَنَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ
që të lejoni bijtë e Israilit të vijnë me ne!”
ആയത്ത് : 18
قَالَ أَلَمۡ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدٗا وَلَبِثۡتَ فِينَا مِنۡ عُمُرِكَ سِنِينَ
Faraoni tha: “Vallë, a nuk të kemi rritur në gjirin tonë si fëmijë?! A nuk ke qëndruar midis nesh shumë vjet të jetës sate?!
ആയത്ത് : 19
وَفَعَلۡتَ فَعۡلَتَكَ ٱلَّتِي فَعَلۡتَ وَأَنتَ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ
E pastaj bëre veprën që ti e di, duke qenë mosmirënjohës?!”

ആയത്ത് : 20
قَالَ فَعَلۡتُهَآ إِذٗا وَأَنَا۠ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ
Musai tha: “E kam bërë atë, kur nuk kam qenë i udhëzuar.
ആയത്ത് : 21
فَفَرَرۡتُ مِنكُمۡ لَمَّا خِفۡتُكُمۡ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكۡمٗا وَجَعَلَنِي مِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
Pastaj ika prej jush, kur u frikësova prej jush dhe Zoti im më dhuroi mençuri dhe më bëri një nga të dërguarit.
ആയത്ത് : 22
وَتِلۡكَ نِعۡمَةٞ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنۡ عَبَّدتَّ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ
A e quan mirësi atë që më bëre mua, ndërkohë që bijtë e Israilit (popullin tim) i bëre skllevër”?
ആയത്ത് : 23
قَالَ فِرۡعَوۡنُ وَمَا رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Faraoni e pyeti: “E ç’është Zoti i botëve?”
ആയത്ത് : 24
قَالَ رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ
(Musai) u përgjigj: “Është Zoti i qiejve, i Tokës dhe i gjithçkaje që gjendet midis tyre, nëse besoni me bindje”.
ആയത്ത് : 25
قَالَ لِمَنۡ حَوۡلَهُۥٓ أَلَا تَسۡتَمِعُونَ
(Faraoni) u tha atyre rreth vetes: “Vallë, a nuk po dëgjoni?!”
ആയത്ത് : 26
قَالَ رَبُّكُمۡ وَرَبُّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ
Ai tha: “Zoti juaj dhe Zoti i të parëve tuaj.”
ആയത്ത് : 27
قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ ٱلَّذِيٓ أُرۡسِلَ إِلَيۡكُمۡ لَمَجۡنُونٞ
(Faraoni) tha: “Me të vërtetë, i Dërguari që ju është sjellë, është i çmendur”.
ആയത്ത് : 28
قَالَ رَبُّ ٱلۡمَشۡرِقِ وَٱلۡمَغۡرِبِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُمۡ تَعۡقِلُونَ
(Musai) tha: “Zoti i Lindjes dhe i Perëndimit dhe i gjithçkaje që gjendet midis tyre, nëse kuptoni.
ആയത്ത് : 29
قَالَ لَئِنِ ٱتَّخَذۡتَ إِلَٰهًا غَيۡرِي لَأَجۡعَلَنَّكَ مِنَ ٱلۡمَسۡجُونِينَ
(Faraoni) tha: “Nëse ti merr për zot tjetërkënd, përveç meje, me siguri, do të të fus në burg!”
ആയത്ത് : 30
قَالَ أَوَلَوۡ جِئۡتُكَ بِشَيۡءٖ مُّبِينٖ
(Musai) u përgjigj: “Vallë, edhe pasi të të kem sjellë mrekulli të qartë? “
ആയത്ത് : 31
قَالَ فَأۡتِ بِهِۦٓ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ
(Faraoni) tha: “Tregoje pra, nëse thua të vërtetën!”
ആയത്ത് : 32
فَأَلۡقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعۡبَانٞ مُّبِينٞ
(Musai) lëshoi shkopin e vet e ai u shndërrua në gjarpër të vërtetë!
ആയത്ത് : 33
وَنَزَعَ يَدَهُۥ فَإِذَا هِيَ بَيۡضَآءُ لِلنَّٰظِرِينَ
Pastaj nxori dorën e vet dhe ajo, menjëherë u duk e bardhë para shikuesve!
ആയത്ത് : 34
قَالَ لِلۡمَلَإِ حَوۡلَهُۥٓ إِنَّ هَٰذَا لَسَٰحِرٌ عَلِيمٞ
(Faraoni) i tha parisë së tij, që e kishte përreth: “Ky qenka magjistar vërtet i dijshëm!
ആയത്ത് : 35
يُرِيدُ أَن يُخۡرِجَكُم مِّنۡ أَرۡضِكُم بِسِحۡرِهِۦ فَمَاذَا تَأۡمُرُونَ
Me magjitë e veta, ai dëshiron t’ju dëbojë nga toka juaj, prandaj ç’më këshilloni ju?”
ആയത്ത് : 36
قَالُوٓاْ أَرۡجِهۡ وَأَخَاهُ وَٱبۡعَثۡ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ
Ata u përgjigjën: “Lëre këtë dhe vëllanë e tij për pak kohë dhe ço lajmëtarë nëpër qytete,
ആയത്ത് : 37
يَأۡتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٖ
që të t’i sjellin ty të gjithë magjistarët e dijshëm”.
ആയത്ത് : 38
فَجُمِعَ ٱلسَّحَرَةُ لِمِيقَٰتِ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ
Magjistarët u mblodhën në ditën e caktuar,
ആയത്ത് : 39
وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلۡ أَنتُم مُّجۡتَمِعُونَ
e popullit iu tha: “A jeni mbledhur të gjithë,

ആയത്ത് : 40
لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ ٱلسَّحَرَةَ إِن كَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ
që të shkojmë pas magjistarëve, nëse ata do të jenë fitues?!”
ആയത്ത് : 41
فَلَمَّا جَآءَ ٱلسَّحَرَةُ قَالُواْ لِفِرۡعَوۡنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجۡرًا إِن كُنَّا نَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبِينَ
Kur erdhën magjistarët, i thanë Faraonit: “Vërtet do të shpërblehemi, nëse dalim fitues?”
ആയത്ത് : 42
قَالَ نَعَمۡ وَإِنَّكُمۡ إِذٗا لَّمِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ
Ai u përgjigj: “Po, madje do të jeni vërtet ndër të afërmit e mi”.
ആയത്ത് : 43
قَالَ لَهُم مُّوسَىٰٓ أَلۡقُواْ مَآ أَنتُم مُّلۡقُونَ
Musai u tha atyre: “Hidheni atë që doni ta hidhni!”
ആയത്ത് : 44
فَأَلۡقَوۡاْ حِبَالَهُمۡ وَعِصِيَّهُمۡ وَقَالُواْ بِعِزَّةِ فِرۡعَوۡنَ إِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبُونَ
Ata hodhën litarët dhe shkopinjtë e tyre dhe thanë: “Për madhërinë e Faraonit, me të vërtetë, Ne do të jemi fitues patjetër!”
ആയത്ത് : 45
فَأَلۡقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلۡقَفُ مَا يَأۡفِكُونَ
Pastaj, Musai hodhi shkopin e tij, që i kapërdiu përnjëherësh sajimet e tyre të rreme!
ആയത്ത് : 46
فَأُلۡقِيَ ٱلسَّحَرَةُ سَٰجِدِينَ
Atëherë magjistarët ranë përmbys, duke bërë sexhde,
ആയത്ത് : 47
قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
dhe thanë: “Ne besojmë në Zotin e botëve,
ആയത്ത് : 48
رَبِّ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ
Zotin e Musait dhe të Harunit!”
ആയത്ത് : 49
قَالَ ءَامَنتُمۡ لَهُۥ قَبۡلَ أَنۡ ءَاذَنَ لَكُمۡۖ إِنَّهُۥ لَكَبِيرُكُمُ ٱلَّذِي عَلَّمَكُمُ ٱلسِّحۡرَ فَلَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيۡدِيَكُمۡ وَأَرۡجُلَكُم مِّنۡ خِلَٰفٖ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمۡ أَجۡمَعِينَ
(Faraoni) tha: “I besuat atij (Musait) para se t’ju lejoja unë! Patjetër që ai është i madhi juaj, i cili ju ka mësuar magjinë. Ta dini se unë, në të vërtetë, do t’jua këpus duart dhe këmbët tuaja tërthorazi dhe do t’ju kryqëzoj të gjithëve!
ആയത്ത് : 50
قَالُواْ لَا ضَيۡرَۖ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ
Ata thanë: “S’ka gjë! Sigurisht, Ne do të kthehemi te Zoti ynë.
ആയത്ത് : 51
إِنَّا نَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَٰيَٰنَآ أَن كُنَّآ أَوَّلَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
Ne shpresojmë se Zoti ynë do të na i falë gjynahet, meqë jemi besimtarët e parë.”
ആയത്ത് : 52
۞ وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَسۡرِ بِعِبَادِيٓ إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ
Pastaj, Ne i shpallëm Musait: “Ti udhëto natën me robërit e Mi, por do të jeni të ndjekur”.
ആയത്ത് : 53
فَأَرۡسَلَ فِرۡعَوۡنُ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ
Dhe Faraoni dërgoi nëpër qytete lajmëtarë
ആയത്ത് : 54
إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَشِرۡذِمَةٞ قَلِيلُونَ
(Për të thënë:) “Këta janë një grup i vogël që
ആയത്ത് : 55
وَإِنَّهُمۡ لَنَا لَغَآئِظُونَ
na kanë provokuar,
ആയത്ത് : 56
وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَٰذِرُونَ
por ne jemi kurdoherë të gatshëm!”
ആയത്ത് : 57
فَأَخۡرَجۡنَٰهُم مِّن جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ
Kështu, Ne i bëmë ata të lënë kopshtet dhe lumenjtë,
ആയത്ത് : 58
وَكُنُوزٖ وَمَقَامٖ كَرِيمٖ
thesaret e pallatet e mrekullueshme.
ആയത്ത് : 59
كَذَٰلِكَۖ وَأَوۡرَثۡنَٰهَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ
Kështu ndodhi, dhe Ne ia dhamë të gjitha këto bijve të Israilit.
ആയത്ത് : 60
فَأَتۡبَعُوهُم مُّشۡرِقِينَ
Në agim, ata (njerëzit e Faraonit) iu afruan atyre.

ആയത്ത് : 61
فَلَمَّا تَرَٰٓءَا ٱلۡجَمۡعَانِ قَالَ أَصۡحَٰبُ مُوسَىٰٓ إِنَّا لَمُدۡرَكُونَ
Kur dy grupet panë njëri-tjetrin, shokët e Musait thirrën: “Me të vërtetë, na zunë!”
ആയത്ത് : 62
قَالَ كَلَّآۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهۡدِينِ
Ai tha: “Kurrsesi! Në të vërtetë, me mua është Zoti im. Ai do të ma tregojë rrugën”.
ആയത്ത് : 63
فَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱضۡرِب بِّعَصَاكَ ٱلۡبَحۡرَۖ فَٱنفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرۡقٖ كَٱلطَّوۡدِ ٱلۡعَظِيمِ
Dhe Ne i shpallëm Musait: “Bjeri me shkopin tënd detit!” Menjëherë deti u nda dhe çdo pjesë e tij u bë si mal i madh.
ആയത്ത് : 64
وَأَزۡلَفۡنَا ثَمَّ ٱلۡأٓخَرِينَ
Atëherë Ne i afruam aty të tjerët.
ആയത്ത് : 65
وَأَنجَيۡنَا مُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ
Musain dhe të gjithë ata që ishin me të, i shpëtuam,
ആയത്ത് : 66
ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ
kurse të tjerët i fundosëm.
ആയത്ത് : 67
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
Pa dyshim, në këtë ka shenja treguese, por shumica e njerëzve nuk janë besimtarë.
ആയത്ത് : 68
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
Në të vërtetë, Zoti yt është i Plotfuqishëm dhe Mëshirëplotë.
ആയത്ത് : 69
وَٱتۡلُ عَلَيۡهِمۡ نَبَأَ إِبۡرَٰهِيمَ
Tregoju atyre historinë e Ibrahimit,
ആയത്ത് : 70
إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَا تَعۡبُدُونَ
kur i tha babait të vet dhe popullit të vet: “Çfarë adhuroni ju?
ആയത്ത് : 71
قَالُواْ نَعۡبُدُ أَصۡنَامٗا فَنَظَلُّ لَهَا عَٰكِفِينَ
Ata u përgjigjën: “Adhurojmë idhujt e përherë u jemi përkushtuar atyre”.
ആയത്ത് : 72
قَالَ هَلۡ يَسۡمَعُونَكُمۡ إِذۡ تَدۡعُونَ
Ai i pyeti: “A ju dëgjojnë ata kur ju luteni?
ആയത്ത് : 73
أَوۡ يَنفَعُونَكُمۡ أَوۡ يَضُرُّونَ
A mund t’ju sjellin dobi apo dëm?”
ആയത്ത് : 74
قَالُواْ بَلۡ وَجَدۡنَآ ءَابَآءَنَا كَذَٰلِكَ يَفۡعَلُونَ
U përgjigjën: “Jo, por i kemi gjetur të parët tanë që vepronin kështu”.
ആയത്ത് : 75
قَالَ أَفَرَءَيۡتُم مَّا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ
Ai tha: “A keni menduar mirë mbi çfarë keni adhuruar,
ആയത്ത് : 76
أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُمُ ٱلۡأَقۡدَمُونَ
si ju, ashtu edhe të parët tuaj të lashtë?
ആയത്ത് : 77
فَإِنَّهُمۡ عَدُوّٞ لِّيٓ إِلَّا رَبَّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Në të vërtetë, ata janë armiqtë e mi, përveç Zotit të botëve,
ആയത്ത് : 78
ٱلَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهۡدِينِ
i Cili më ka krijuar dhe më udhëzon (në rrugë të drejtë);
ആയത്ത് : 79
وَٱلَّذِي هُوَ يُطۡعِمُنِي وَيَسۡقِينِ
i Cili më ushqen dhe më jep të pi;
ആയത്ത് : 80
وَإِذَا مَرِضۡتُ فَهُوَ يَشۡفِينِ
i Cili, kur sëmurem, më shëron;
ആയത്ത് : 81
وَٱلَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحۡيِينِ
i Cili do të bëjë që të vdes e pastaj do të më ringjallë;
ആയത്ത് : 82
وَٱلَّذِيٓ أَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لِي خَطِيٓـَٔتِي يَوۡمَ ٱلدِّينِ
dhe i Cili, shpresoj se do të m’i falë gabimet e mia në Ditën e Gjykimit!
ആയത്ത് : 83
رَبِّ هَبۡ لِي حُكۡمٗا وَأَلۡحِقۡنِي بِٱلصَّٰلِحِينَ
O Zoti im, më dhuro dituri dhe më radhit me të mirët!

ആയത്ത് : 84
وَٱجۡعَل لِّي لِسَانَ صِدۡقٖ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ
Bëj që të përmendem për të mirë te breznitë e ardhshme
ആയത്ത് : 85
وَٱجۡعَلۡنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ ٱلنَّعِيمِ
dhe më bëj një nga trashëgimtarët e Xhenetit të begatë!
ആയത്ത് : 86
وَٱغۡفِرۡ لِأَبِيٓ إِنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ
Fale babanë tim, sepse ai është njëri nga të humburit,
ആയത്ത് : 87
وَلَا تُخۡزِنِي يَوۡمَ يُبۡعَثُونَ
dhe mos më turpëro në Ditën, kur do të ringjallen njerëzit,
ആയത്ത് : 88
يَوۡمَ لَا يَنفَعُ مَالٞ وَلَا بَنُونَ
në Ditën, kur askujt nuk do t’i bëjë dobi as pasuria, as fëmijët,
ആയത്ത് : 89
إِلَّا مَنۡ أَتَى ٱللَّهَ بِقَلۡبٖ سَلِيمٖ
përveç atij që vjen me zemër të pastër tek Allahu!”
ആയത്ത് : 90
وَأُزۡلِفَتِ ٱلۡجَنَّةُ لِلۡمُتَّقِينَ
Atë ditë Xheneti do t’u afrohet besimtarëve të devotshëm,
ആയത്ത് : 91
وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِلۡغَاوِينَ
ndërsa Xhehenemi do t’u tregohet atyre që kishin humbur.
ആയത്ത് : 92
وَقِيلَ لَهُمۡ أَيۡنَ مَا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ
Ata do të pyeten: “Ku janë idhujt që ju i adhuronit
ആയത്ത് : 93
مِن دُونِ ٱللَّهِ هَلۡ يَنصُرُونَكُمۡ أَوۡ يَنتَصِرُونَ
në vend të Allahut? A mund t’ju ndihmojnë ata ose, a mund ta ndihmojnë veten?”
ആയത്ത് : 94
فَكُبۡكِبُواْ فِيهَا هُمۡ وَٱلۡغَاوُۥنَ
Kështu, ata do të hidhen në zjarr bashkë me mohuesit,
ആയത്ത് : 95
وَجُنُودُ إِبۡلِيسَ أَجۡمَعُونَ
si dhe të gjithë ushtarët e Iblisit.
ആയത്ത് : 96
قَالُواْ وَهُمۡ فِيهَا يَخۡتَصِمُونَ
Ndërsa ndodhen aty brenda, ata do të grinden ndërmjet tyre, duke thënë:
ആയത്ത് : 97
تَٱللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ
“Betohemi për Allahun, ne kemi qenë njëmend në humbje të qartë,
ആയത്ത് : 98
إِذۡ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
kur ju kemi barazuar me Zotin e botëve.
ആയത്ത് : 99
وَمَآ أَضَلَّنَآ إِلَّا ٱلۡمُجۡرِمُونَ
Ishin të ligjtë ata që na mashtruan,
ആയത്ത് : 100
فَمَا لَنَا مِن شَٰفِعِينَ
Tashmë ne nuk kemi asnjë ndërmjetësues (tek Allahu)
ആയത്ത് : 101
وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٖ
e as ndonjë mik të ngushtë!
ആയത്ത് : 102
فَلَوۡ أَنَّ لَنَا كَرَّةٗ فَنَكُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
Ah, sikur të ktheheshim përsëri (në jetë) e të bëheshim besimtarë!”
ആയത്ത് : 103
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
Sigurisht që në këtë ka shenja treguese, por shumica e njerëzve nuk janë besimtarë.
ആയത്ത് : 104
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
e Zoti yt, me të vërtetë, është i Plotfuqishëm dhe Mëshirëplotë.
ആയത്ത് : 105
كَذَّبَتۡ قَوۡمُ نُوحٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
Populli i Nuhut, i quante gënjeshtarë të dërguarit.
ആയത്ത് : 106
إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ
Kujto kur vëllai i tyre - Nuhu, u tha: “Vallë, a nuk i frikësoheni ju Allahut?
ആയത്ത് : 107
إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
Në të vërtetë, unë jam një i dërguar i besuar për ju,
ആയത്ത് : 108
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
andaj, frikësojuni Allahut dhe bindmuni mua!
ആയത്ത് : 109
وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Për këtë, unë nuk kërkoj nga ju kurrfarë shpërblimi; mua do të më shpërblejë vetëm Zoti i botëve.
ആയത്ത് : 110
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
Andaj, frikësojuni Allahut dhe bindmuni mua!”
ആയത്ത് : 111
۞ قَالُوٓاْ أَنُؤۡمِنُ لَكَ وَٱتَّبَعَكَ ٱلۡأَرۡذَلُونَ
Ata thanë: “Vallë, a të të besojmë ne ty, ndërkohë që ty po të pasojnë më të ulëtit?”

ആയത്ത് : 112
قَالَ وَمَا عِلۡمِي بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
Ai tha: “Unë nuk di ç’kanë bërë ata!
ആയത്ത് : 113
إِنۡ حِسَابُهُمۡ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّيۖ لَوۡ تَشۡعُرُونَ
Llogaria e tyre është vetëm te Zoti im, a nuk kuptoni?
ആയത്ത് : 114
وَمَآ أَنَا۠ بِطَارِدِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
Unë nuk do t’i dëboj besimtarët,
ആയത്ത് : 115
إِنۡ أَنَا۠ إِلَّا نَذِيرٞ مُّبِينٞ
unë jam vetëm paralajmërues i qartë.”
ആയത്ത് : 116
قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰنُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمَرۡجُومِينَ
Ata thanë: “Nëse nuk tërhiqesh nga këto, o Nuh, me siguri, do të gurëzohesh”.
ആയത്ത് : 117
قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوۡمِي كَذَّبُونِ
Ai tha: “O Zoti im, populli im më mohoi,
ആയത്ത് : 118
فَٱفۡتَحۡ بَيۡنِي وَبَيۡنَهُمۡ فَتۡحٗا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
andaj, Ti gjyko mes meje dhe atyre dhe më shpëto mua e besimtarët që janë me mua!”
ആയത്ത് : 119
فَأَنجَيۡنَٰهُ وَمَن مَّعَهُۥ فِي ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ
Kështu, Ne e shpëtuam atë dhe ata që ishin me të në barkën plot,
ആയത്ത് : 120
ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا بَعۡدُ ٱلۡبَاقِينَ
kurse të tjerët që mbetën pas, i fundosëm.
ആയത്ത് : 121
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
Njëmend, në këtë ka këshillë, por shumica e njerëzve nuk janë besimtarë.
ആയത്ത് : 122
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
Në të vërtetë, Zoti yt është i Plotfuqishëm dhe Mëshirëplotë.
ആയത്ത് : 123
كَذَّبَتۡ عَادٌ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
Fisi Ad i quante gënjeshtarë të dërguarit.
ആയത്ത് : 124
إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ
Kujto kur vëllai i tyre - Hudi, u tha: “Vallë, a nuk i frikësoheni ju Allahut?
ആയത്ത് : 125
إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
Pa dyshim, unë jam i dërguar i besuar për ju,
ആയത്ത് : 126
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
andaj, frikësojuni Allahut dhe bindmuni mua!
ആയത്ത് : 127
وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Për këtë, unë nuk kërkoj nga ju kurrfarë shpërblimi, mua do të më shpërblejë vetëm Zoti i botëve.
ആയത്ത് : 128
أَتَبۡنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ ءَايَةٗ تَعۡبَثُونَ
A mos vallë në çdo kodrinë po ngrini përmendore, për t’u tallur,
ആയത്ത് : 129
وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمۡ تَخۡلُدُونَ
dhe ngrini pallate, sikur do të jetoni gjithmonë?
ആയത്ത് : 130
وَإِذَا بَطَشۡتُم بَطَشۡتُمۡ جَبَّارِينَ
Edhe kur përdorni forcën, e shfrytëzoni atë si tiranë.
ആയത്ത് : 131
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
Andaj, frikësojuni Allahut dhe bindmuni mua!
ആയത്ത് : 132
وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِيٓ أَمَدَّكُم بِمَا تَعۡلَمُونَ
Frikësojuni Atij, i Cili ju ka dhuruar ato që i dini:
ആയത്ത് : 133
أَمَدَّكُم بِأَنۡعَٰمٖ وَبَنِينَ
ju dhuroi juve bagëti dhe fëmijë,
ആയത്ത് : 134
وَجَنَّٰتٖ وَعُيُونٍ
edhe kopshte, edhe burime.
ആയത്ത് : 135
إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ
Unë, me të vërtetë, i trembem për ju dënimit të një Dite të madhe”.
ആയത്ത് : 136
قَالُواْ سَوَآءٌ عَلَيۡنَآ أَوَعَظۡتَ أَمۡ لَمۡ تَكُن مِّنَ ٱلۡوَٰعِظِينَ
Ata thanë: “Për ne është njëlloj: na këshillove ose nuk na këshillove ti.

ആയത്ത് : 137
إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا خُلُقُ ٱلۡأَوَّلِينَ
Këto janë vetëm doket e popujve të lashtë
ആയത്ത് : 138
وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ
e ne nuk do të jemi të dënuar.”
ആയത്ത് : 139
فَكَذَّبُوهُ فَأَهۡلَكۡنَٰهُمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
Ata e quajtën gënjeshtar atë, andaj Ne i shkatërruam ata. Njëmend, në këtë ka këshillë, por shumica njerëzve nuk janë besimtarë.
ആയത്ത് : 140
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
Në të vërtetë, Zoti yt është i Plotfuqishëm dhe Mëshirëplotë.
ആയത്ത് : 141
كَذَّبَتۡ ثَمُودُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
Edhe fisi Themud i quante gënjeshtarë të dërguarit.
ആയത്ത് : 142
إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ صَٰلِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ
Kujto kur vëllai i tyre - Salihu, u tha: “Vallë, a nuk i frikësoheni ju Allahut?
ആയത്ത് : 143
إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
Pa dyshim, unë jam një i dërguar i besuar për ju,
ആയത്ത് : 144
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
andaj, frikësojuni Allahut dhe bindmuni mua!
ആയത്ത് : 145
وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Për këtë, unë nuk kërkoj nga ju kurrfarë shpërblimi, mua do të më shpërblejë vetëm Zoti i botëve.
ആയത്ത് : 146
أَتُتۡرَكُونَ فِي مَا هَٰهُنَآ ءَامِنِينَ
Vallë, a mendoni ju, se do të mbeteni këtu të sigurt,
ആയത്ത് : 147
فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ
në kopshte e pranë burimeve,
ആയത്ത് : 148
وَزُرُوعٖ وَنَخۡلٖ طَلۡعُهَا هَضِيمٞ
në ara me të lashta dhe palma hurmash me fruta të shijshme?
ആയത്ത് : 149
وَتَنۡحِتُونَ مِنَ ٱلۡجِبَالِ بُيُوتٗا فَٰرِهِينَ
Ju i gdhendni shtëpitë në male me mjeshtri të rrallë,
ആയത്ത് : 150
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
andaj, frikësojuni Allahut dhe bindmuni mua,
ആയത്ത് : 151
وَلَا تُطِيعُوٓاْ أَمۡرَ ٱلۡمُسۡرِفِينَ
dhe mos dëgjoni urdhrat e atyre që e teprojnë në të keqe
ആയത്ത് : 152
ٱلَّذِينَ يُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا يُصۡلِحُونَ
e të cilët bëjnë ngatërresa në Tokë e nuk sjellin përmirësim”.
ആയത്ത് : 153
قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ
Ata thanë: “Ti je vetëm një i magjepsur!
ആയത്ത് : 154
مَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا فَأۡتِ بِـَٔايَةٍ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ
Ti je vetëm një vdekatar - ashtu si ne, andaj na sill një mrekulli, nëse ajo që thua është e vërtetë!”
ആയത്ത് : 155
قَالَ هَٰذِهِۦ نَاقَةٞ لَّهَا شِرۡبٞ وَلَكُمۡ شِرۡبُ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ
Ai tha: “Ja, kjo është një deve. Ajo do të ketë radhën e saj për të pirë, ashtu si edhe ju, në ditë të caktuara.
ആയത്ത് : 156
وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوٓءٖ فَيَأۡخُذَكُمۡ عَذَابُ يَوۡمٍ عَظِيمٖ
Mos i bëni kurrfarë të keqeje asaj, se do t’ju godasë dënimi i një Dite të madhe!
ആയത്ത് : 157
فَعَقَرُوهَا فَأَصۡبَحُواْ نَٰدِمِينَ
Por ata e therën e pastaj u erdhi keq.
ആയത്ത് : 158
فَأَخَذَهُمُ ٱلۡعَذَابُۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
Dhe kështu, ata i goditi dënimi. Njëmend, në këtë ka këshillë, por shumica e njerëzve nuk janë besimtarë.
ആയത്ത് : 159
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
Në të vërtetë, Zoti yt është i Plotfuqishëm dhe Mëshirëplotë.

ആയത്ത് : 160
كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
Populli i Lutit i quante gënjeshtarë të dërguarit.
ആയത്ത് : 161
إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ
Kujto kur vëllai i tyre - Luti, u tha: “Vallë, a nuk i frikësoheni ju Allahut?
ആയത്ത് : 162
إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
Pa dyshim, unë jam i dërguar i besuar për ju,
ആയത്ത് : 163
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
andaj, frikësojuni Allahut dhe bindmuni mua!
ആയത്ത് : 164
وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Për këtë, unë nuk kërkoj nga ju kurrfarë shpërblimi, mua do të më shpërblejë vetëm Zoti i botëve.
ആയത്ത് : 165
أَتَأۡتُونَ ٱلذُّكۡرَانَ مِنَ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Vallë, ju, nga e gjitha bota, iu qaseni meshkujve
ആയത്ത് : 166
وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمۡ رَبُّكُم مِّنۡ أَزۡوَٰجِكُمۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٌ عَادُونَ
e i lini mënjanë gratë tuaja, të cilat Zoti juaj i ka krijuar bashkëshorte për ju?! Njëmend, ju jeni popull që kaloni çdo kufi të së keqes.”
ആയത്ത് : 167
قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰلُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُخۡرَجِينَ
Ata thanë: “Nëse nuk tërhiqesh nga këto, o Lut, me siguri do të jesh i dëbuar”.
ആയത്ത് : 168
قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ ٱلۡقَالِينَ
Ai tha: “Unë kam vërtet neveri për atë që bëni ju!
ആയത്ത് : 169
رَبِّ نَجِّنِي وَأَهۡلِي مِمَّا يَعۡمَلُونَ
O Zoti im, më shpëto mua dhe familjen time nga ajo që bëjnë ata!”
ആയത്ത് : 170
فَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ
Dhe Ne e shpëtuam atë dhe familjen e tij - të gjithë,
ആയത്ത് : 171
إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ
përveç një plake (gruas së Lutit), e cila mbeti me të tjerët.
ആയത്ത് : 172
ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ
Pastaj, të tjerët i shkatërruam.
ആയത്ത് : 173
وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِم مَّطَرٗاۖ فَسَآءَ مَطَرُ ٱلۡمُنذَرِينَ
Mbi ata lëshuam një breshëri gurësh. Eh, sa i keq që ishte ai shi, për ata që janë paralajmëruar!
ആയത്ത് : 174
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
Sigurisht, në këtë ka këshillë, por shumica e tyre nuk janë besimtarë.
ആയത്ത് : 175
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
Në të vërtetë, Zoti yt është i Plotfuqishëm dhe Mëshirëplotë.
ആയത്ത് : 176
كَذَّبَ أَصۡحَٰبُ لۡـَٔيۡكَةِ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
Edhe banorët e Ejkës i quajtën gënjeshtarë të dërguarit,
ആയത്ത് : 177
إِذۡ قَالَ لَهُمۡ شُعَيۡبٌ أَلَا تَتَّقُونَ
Kujto kur Shuajbi u tha atyre: “Vallë, a nuk i frikësoheni ju Allahut?
ആയത്ത് : 178
إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
Pa dyshim, unë jam një i dërguar i besuar për ju,
ആയത്ത് : 179
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
andaj, frikësojuni Allahut dhe bindmuni mua!
ആയത്ത് : 180
وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Për këtë, unë nuk kërkoj nga ju kurrfarë shpërblimi, mua do të më shpërblejë vetëm Zoti i botëve.
ആയത്ത് : 181
۞ أَوۡفُواْ ٱلۡكَيۡلَ وَلَا تَكُونُواْ مِنَ ٱلۡمُخۡسِرِينَ
Bëjeni drejt matjen dhe mos u bëni nga ata që hanë (në matje).
ആയത്ത് : 182
وَزِنُواْ بِٱلۡقِسۡطَاسِ ٱلۡمُسۡتَقِيمِ
Peshoni drejtësisht me peshore të saktë,
ആയത്ത് : 183
وَلَا تَبۡخَسُواْ ٱلنَّاسَ أَشۡيَآءَهُمۡ وَلَا تَعۡثَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُفۡسِدِينَ
mos ua pakësoni njerëzve gjërat e tyre, mos bëni ngatërresa në Tokë

ആയത്ത് : 184
وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِي خَلَقَكُمۡ وَٱلۡجِبِلَّةَ ٱلۡأَوَّلِينَ
dhe frikësojuni Atij, që ju ka krijuar ju dhe brezat e mëparshëm!”
ആയത്ത് : 185
قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ
Ata thanë: “Ti je vetëm një i magjepsur.
ആയത്ത് : 186
وَمَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ
Ti je vetëm një vdekatar, si ne. Në të vërtetë, Ne mendojmë se ti je gënjeshtar;
ആയത്ത് : 187
فَأَسۡقِطۡ عَلَيۡنَا كِسَفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ
andaj, lësho mbi ne një copë nga qielli, nëse thua të vërtetën!
ആയത്ത് : 188
قَالَ رَبِّيٓ أَعۡلَمُ بِمَا تَعۡمَلُونَ
Ai tha: “Zoti im e di më së miri atë që punoni ju.”
ആയത്ത് : 189
فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمۡ عَذَابُ يَوۡمِ ٱلظُّلَّةِۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٍ
Ata vazhduan të mos e besojnë, prandaj i goditi dënimi Ditës së Errësirës. Njëmend, ky ishte dënimi i një dite të madhe.
ആയത്ത് : 190
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
Sigurisht, në këtë ka këshillë, por shumica e tyre nuk janë besimtarë,
ആയത്ത് : 191
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
Në të vërtetë, Zoti yt është i Plotfuqishëm dhe Mëshirëplotë.
ആയത്ത് : 192
وَإِنَّهُۥ لَتَنزِيلُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Nuk ka dyshim se ky (Kuran) është Shpallja e Zotit të botëve.
ആയത്ത് : 193
نَزَلَ بِهِ ٱلرُّوحُ ٱلۡأَمِينُ
Atë e zbriti Shpirti i besueshëm (Xhebraili)
ആയത്ത് : 194
عَلَىٰ قَلۡبِكَ لِتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُنذِرِينَ
në zemrën tënde (o Muhamed) që të jesh nga ata që paralajmërojnë.
ആയത്ത് : 195
بِلِسَانٍ عَرَبِيّٖ مُّبِينٖ
E zbriti në gjuhën e qartë arabe.
ആയത്ത് : 196
وَإِنَّهُۥ لَفِي زُبُرِ ٱلۡأَوَّلِينَ
Vërtet, ai është përmendur në Shkrimet e të parëve.
ആയത്ത് : 197
أَوَلَمۡ يَكُن لَّهُمۡ ءَايَةً أَن يَعۡلَمَهُۥ عُلَمَٰٓؤُاْ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ
Vallë, a nuk është provë për ata (mekasit), që atë (Muhamedin) e kanë njohur dijetarët e bijve të Israilit?
ആയത്ത് : 198
وَلَوۡ نَزَّلۡنَٰهُ عَلَىٰ بَعۡضِ ٱلۡأَعۡجَمِينَ
Por edhe sikur t’ia shpallnim Kuranin ndonjë jo-arabi
ആയത്ത് : 199
فَقَرَأَهُۥ عَلَيۡهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ مُؤۡمِنِينَ
e ai t’ua lexonte atyre - ata përsëri nuk do të kishin besuar.
ആയത്ത് : 200
كَذَٰلِكَ سَلَكۡنَٰهُ فِي قُلُوبِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ
Ja kështu, Ne ua kemi shtënë (mohimin) në zemër keqbërësve.
ആയത്ത് : 201
لَا يُؤۡمِنُونَ بِهِۦ حَتَّىٰ يَرَوُاْ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ
Ata nuk do ta besojnë atë, derisa të shohin dënimin e dhembshëm.
ആയത്ത് : 202
فَيَأۡتِيَهُم بَغۡتَةٗ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ
Por ai do t’u vijë atyre papritmas e ata nuk do ta ndiejnë fare.
ആയത്ത് : 203
فَيَقُولُواْ هَلۡ نَحۡنُ مُنظَرُونَ
Atëherë ata do thonë: “A do të na jepet afat?”
ആയത്ത് : 204
أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ
A mos vallë, ata duan ta shpejtojnë dënimin Tonë!?
ആയത്ത് : 205
أَفَرَءَيۡتَ إِن مَّتَّعۡنَٰهُمۡ سِنِينَ
Mendo, nëse Ne i lëmë që të kënaqen disa vjet
ആയത്ത് : 206
ثُمَّ جَآءَهُم مَّا كَانُواْ يُوعَدُونَ
e pastaj t’i godasë ai (dënim) që u është premtuar,

ആയത്ത് : 207
مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يُمَتَّعُونَ
çfarë vlere do të kishte ajo me të cilën janë kënaqur?
ആയത്ത് : 208
وَمَآ أَهۡلَكۡنَا مِن قَرۡيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ
Asnjëherë, Ne nuk kemi shkatërruar ndonjë vendbanim, pa i çuar më parë paralajmërues,
ആയത്ത് : 209
ذِكۡرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَٰلِمِينَ
si këshillë për ata. Ne nuk jemi asnjëherë të padrejtë.
ആയത്ത് : 210
وَمَا تَنَزَّلَتۡ بِهِ ٱلشَّيَٰطِينُ
Atë (Kuran) nuk e kanë zbritur djajtë.
ആയത്ത് : 211
وَمَا يَنۢبَغِي لَهُمۡ وَمَا يَسۡتَطِيعُونَ
Jo vetëm që kjo s’u takon atyre, por as nuk kanë fuqi të bëjnë një si ai.
ആയത്ത് : 212
إِنَّهُمۡ عَنِ ٱلسَّمۡعِ لَمَعۡزُولُونَ
Në të vërtetë, ata mënjanohen nga të dëgjuarit (e Shpalljes).
ആയത്ത് : 213
فَلَا تَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ فَتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُعَذَّبِينَ
Prandaj, mos adhuro tjetër zot, përveç Allahut, që të mos bëhesh nga ata që do të dënohen!
ആയത്ത് : 214
وَأَنذِرۡ عَشِيرَتَكَ ٱلۡأَقۡرَبِينَ
Paralajmëroje farefisin tënd më të afërm
ആയത്ത് : 215
وَٱخۡفِضۡ جَنَاحَكَ لِمَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
dhe bëhu i butë me besimtarët që të pasojnë ty!
ആയത്ത് : 216
فَإِنۡ عَصَوۡكَ فَقُلۡ إِنِّي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تَعۡمَلُونَ
E, nëse nuk të dëgjojnë, thuaju: “Unë nuk jam përgjegjës për ato që bëni ju”.
ആയത്ത് : 217
وَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱلۡعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ
Dhe mbështetu në të Plotfuqishmin, Mëshirëplotin,
ആയത്ത് : 218
ٱلَّذِي يَرَىٰكَ حِينَ تَقُومُ
i Cili e sheh qëndrimin tënd në këmbë (gjatë namazit)
ആയത്ത് : 219
وَتَقَلُّبَكَ فِي ٱلسَّٰجِدِينَ
dhe lëvizjet e tua midis atyre që përulen në sexhde.
ആയത്ത് : 220
إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
Vërtet, Ai i dëgjon të gjitha dhe i di të gjitha.
ആയത്ത് : 221
هَلۡ أُنَبِّئُكُمۡ عَلَىٰ مَن تَنَزَّلُ ٱلشَّيَٰطِينُ
A doni t’ju tregoj se kujt i vijnë djajtë?
ആയത്ത് : 222
تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٖ
Ata i vijnë çdo gënjeshtari gjynahqar.
ആയത്ത് : 223
يُلۡقُونَ ٱلسَّمۡعَ وَأَكۡثَرُهُمۡ كَٰذِبُونَ
Ata përgjojnë, por shumica e tyre janë gënjeshtarë.
ആയത്ത് : 224
وَٱلشُّعَرَآءُ يَتَّبِعُهُمُ ٱلۡغَاوُۥنَ
Poetët ndiqen nga njerëzit e humbur.
ആയത്ത് : 225
أَلَمۡ تَرَ أَنَّهُمۡ فِي كُلِّ وَادٖ يَهِيمُونَ
Vallë, a nuk e sheh ti, që ata bredhin në çdo luginë (të fjalës së kotë),
ആയത്ത് : 226
وَأَنَّهُمۡ يَقُولُونَ مَا لَا يَفۡعَلُونَ
duke folur atë që kurrë s’e bëjnë?
ആയത്ത് : 227
إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَذَكَرُواْ ٱللَّهَ كَثِيرٗا وَٱنتَصَرُواْ مِنۢ بَعۡدِ مَا ظُلِمُواْۗ وَسَيَعۡلَمُ ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ أَيَّ مُنقَلَبٖ يَنقَلِبُونَ
Përveç atyre (poetëve) që besojnë, bëjnë vepra të mira, e përmendin shumë Allahun dhe mbrohen, vetëm pasi u është bërë padrejtësi. Sigurisht, të padrejtët do ta shohin se në çfarë mundimi do të kthehen (pas vdekjes).
അയക്കൽ വിജയകരമായി പൂർത്തിയാക്കി