節 :
1
عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ
അദ്ദേഹം മുഖം ചുളിച്ചു തിരിഞ്ഞുകളഞ്ഞു.
節 :
2
أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ
അദ്ദേഹത്തിന്റെ (നബിയുടെ) അടുത്ത് ആ അന്ധന് വന്നതിനാല്.
節 :
3
وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ
(നബിയേ,) നിനക്ക് എന്തറിയാം? അയാള് (അന്ധന്) ഒരു വേള പരിശുദ്ധി പ്രാപിച്ചേക്കാമല്ലോ?
節 :
4
أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓ
അല്ലെങ്കില് ഉപദേശം സ്വീകരിക്കുകയും, ആ ഉപദേശം അയാള്ക്ക് പ്രയോജനപ്പെടുകയും ചെയ്തേക്കാമല്ലോ.
節 :
5
أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰ
എന്നാല് സ്വയം പര്യാപ്തത നടിച്ചവനാകട്ടെ
節 :
6
فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ
നീ അവന്റെ നേരെ ശ്രദ്ധതിരിക്കുന്നു.
節 :
7
وَمَا عَلَيۡكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ
അവന് പരിശുദ്ധി പ്രാപിക്കാതിരിക്കുന്നതിനാല് നിനക്കെന്താണ് കുറ്റം?
節 :
8
وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسۡعَىٰ
എന്നാല് നിന്റെ അടുക്കല് ഓടിവന്നവനാകട്ടെ,
節 :
9
وَهُوَ يَخۡشَىٰ
(അല്ലാഹുവെ) അവന് ഭയപ്പെടുന്നവനായിക്കൊണ്ട് (ആകുന്നു വന്നത്).
節 :
10
فَأَنتَ عَنۡهُ تَلَهَّىٰ
അവന്റെ കാര്യത്തില് നീ അശ്രദ്ധകാണിക്കുന്നു.(1)
節 :
11
كَلَّآ إِنَّهَا تَذۡكِرَةٞ
നിസ്സംശയം ഇത് (ഖുര്ആന്) ഒരു ഉല്ബോധനമാകുന്നു; തീര്ച്ച.
節 :
12
فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ
അതിനാല് ആര് ഉദ്ദേശിക്കുന്നുവോ അവനത് ഓര്മിച്ച് കൊള്ളട്ടെ.
節 :
13
فِي صُحُفٖ مُّكَرَّمَةٖ
ആദരണീയമായ ചില ഏടുകളിലാണത്.(2)
節 :
14
مَّرۡفُوعَةٖ مُّطَهَّرَةِۭ
ഔന്നത്യം നല്കപ്പെട്ടതും പരിശുദ്ധമാക്കപ്പെട്ടതുമായ (ഏടുകളില്).
節 :
15
بِأَيۡدِي سَفَرَةٖ
ചില സന്ദേശവാഹകരുടെ കൈകളിലാണത്.
節 :
16
كِرَامِۭ بَرَرَةٖ
മാന്യന്മാരും പുണ്യവാന്മാരും ആയിട്ടുള്ളവരുടെ.
節 :
17
قُتِلَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَآ أَكۡفَرَهُۥ
മനുഷ്യന് നാശമടയട്ടെ. എന്താണവന് ഇത്ര നന്ദികെട്ടവനാകാന്?
節 :
18
مِنۡ أَيِّ شَيۡءٍ خَلَقَهُۥ
ഏതൊരു വസ്തുവില് നിന്നാണ് അല്ലാഹു അവനെ സൃഷ്ടിച്ചത്?
節 :
19
مِن نُّطۡفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ
ഒരു ബീജത്തില് നിന്ന് അവനെ സൃഷ്ടിക്കുകയും, എന്നിട്ട് അവനെ (അവന്റെ കാര്യം) വ്യവസ്ഥപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു.
節 :
20
ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ
പിന്നീട് അവന് മാര്ഗം എളുപ്പമാക്കുകയും ചെയ്തു.
節 :
21
ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقۡبَرَهُۥ
അനന്തരം അവനെ മരിപ്പിക്കുകയും, ഖബ്റില് മറയ്ക്കുകയും ചെയ്തു.
節 :
22
ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ
പിന്നീട് അവന് ഉദ്ദേശിക്കുമ്പോള് അവനെ ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്പിക്കുന്നതാണ്.
節 :
23
كَلَّا لَمَّا يَقۡضِ مَآ أَمَرَهُۥ
നിസ്സംശയം, അവനോട് അല്ലാഹു കല്പിച്ചത് അവന് നിര്വഹിച്ചില്ല.
節 :
24
فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ
എന്നാല് മനുഷ്യന് തന്റെ ഭക്ഷണത്തെപ്പറ്റി ഒന്നു ചിന്തിച്ചു നോക്കട്ടെ.
節 :
25
أَنَّا صَبَبۡنَا ٱلۡمَآءَ صَبّٗا
നാം ശക്തിയായി മഴ വെള്ളം ചൊരിഞ്ഞുകൊടുത്തു.
節 :
26
ثُمَّ شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ شَقّٗا
പിന്നീട് നാം ഭൂമിയെ ഒരു തരത്തില് പിളര്ത്തി.(3)
節 :
27
فَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا حَبّٗا
എന്നിട്ട് അതില് നാം ധാന്യം മുളപ്പിച്ചു.
節 :
28
وَعِنَبٗا وَقَضۡبٗا
മുന്തിരിയും പച്ചക്കറികളും
節 :
29
وَزَيۡتُونٗا وَنَخۡلٗا
ഒലീവും ഈന്തപ്പനയും
節 :
30
وَحَدَآئِقَ غُلۡبٗا
ഇടതൂര്ന്നു നില്ക്കുന്ന തോട്ടങ്ങളും
節 :
31
وَفَٰكِهَةٗ وَأَبّٗا
പഴവര്ഗവും പുല്ലും.
節 :
32
مَّتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ
നിങ്ങള്ക്കും നിങ്ങളുടെ കന്നുകാലികള്ക്കും ഉപയോഗത്തിനായിട്ട്.
節 :
33
فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ
എന്നാല് ചെകിടടപ്പിക്കുന്ന ആ ശബ്ദം വന്നാല്.
節 :
34
يَوۡمَ يَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِيهِ
അതായത് മനുഷ്യന് തന്റെ സഹോദരനെ വിട്ട് ഓടിപ്പോകുന്ന ദിവസം.
節 :
35
وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ
തന്റെ മാതാവിനെയും പിതാവിനെയും
節 :
36
وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ
ഭാര്യയെയും മക്കളെയും (വിട്ട് ഓടിപ്പോകുന്ന ദിവസം).
節 :
37
لِكُلِّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ يَوۡمَئِذٖ شَأۡنٞ يُغۡنِيهِ
അവരില്പ്പെട്ട ഓരോ മനുഷ്യനും തനിക്ക് മതിയാവുന്നത്ര (ചിന്താ) വിഷയം അന്ന് ഉണ്ടായിരിക്കും.(4)
節 :
38
وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ مُّسۡفِرَةٞ
അന്ന് ചില മുഖങ്ങള് പ്രസന്നതയുള്ളവയായിരിക്കും.
節 :
39
ضَاحِكَةٞ مُّسۡتَبۡشِرَةٞ
ചിരിക്കുന്നവയും സന്തോഷം കൊള്ളുന്നവയും.
節 :
40
وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذٍ عَلَيۡهَا غَبَرَةٞ
വേറെ ചില മുഖങ്ങളാകട്ടെ അന്ന് പൊടി പുരണ്ടിരിക്കും.
節 :
41
تَرۡهَقُهَا قَتَرَةٌ
അവയെ കൂരിരുട്ട് മൂടിയിരിക്കും
節 :
42
أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَفَرَةُ ٱلۡفَجَرَةُ
അക്കൂട്ടരാകുന്നു അവിശ്വാസികളും അധര്മ്മകാരികളുമായിട്ടുള്ളവര്.
