Ayah :
1
ٱقۡرَأۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلَّذِي خَلَقَ
পঢ়া তোমাৰ প্ৰতিপালকৰ নামত, যিজনে সৃষ্টি কৰিছে,
Ayah :
2
خَلَقَ ٱلۡإِنسَٰنَ مِنۡ عَلَقٍ
তেওঁ মানুহক আলাক্বৰ (ৰক্তপিণ্ডৰ) পৰা সৃষ্টি কৰিছে।
Ayah :
3
ٱقۡرَأۡ وَرَبُّكَ ٱلۡأَكۡرَمُ
পঢ়া, কাৰণ তোমাৰ প্ৰতিপালক মহামহিম।
Ayah :
4
ٱلَّذِي عَلَّمَ بِٱلۡقَلَمِ
যিজনে কলমৰ সহায়ত শিক্ষা দিছে।
Ayah :
5
عَلَّمَ ٱلۡإِنسَٰنَ مَا لَمۡ يَعۡلَمۡ
তেওঁ মানুহক এনে শিক্ষা দিছে, যিটো মানুহে জনা নাছিল।
Ayah :
6
كَلَّآ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَيَطۡغَىٰٓ
বাস্তৱ এই যে, মানুহে সীমালংঘন কৰি থাকে।
Ayah :
7
أَن رَّءَاهُ ٱسۡتَغۡنَىٰٓ
কাৰণ সি নিজকে স্বনিৰ্ভৰশীল বুলি ভাবে।
Ayah :
8
إِنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ ٱلرُّجۡعَىٰٓ
নিশ্চয় তোমাৰ প্ৰতিপালকৰ ওচৰতেই প্ৰত্যাৱৰ্তন।
Ayah :
9
أَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي يَنۡهَىٰ
তুমি তাক দেখা নাইনে? যিয়ে নিষেধ কৰে।
Ayah :
10
عَبۡدًا إِذَا صَلَّىٰٓ
এজন বান্দাক, যেতিয়া তেওঁ ছালাত আদায় কৰে।
Ayah :
11
أَرَءَيۡتَ إِن كَانَ عَلَى ٱلۡهُدَىٰٓ
কি বুলি ভবা, যদি তেওঁ হিদায়তৰ ওপৰত প্ৰতিষ্ঠিত থাকে,
Ayah :
12
أَوۡ أَمَرَ بِٱلتَّقۡوَىٰٓ
অথবা তাক্বৱাৰ নিৰ্দেশ দিয়ে; (তথাপিও তেওঁক কেনেকৈ বাধা দিয়ে?)
Ayah :
13
أَرَءَيۡتَ إِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰٓ
তুমি লক্ষ্য কৰিছানে যদি সি (নিষেধকাৰী) অস্বীকাৰ কৰে আৰু মুখ ঘূৰাই লয়,
Ayah :
14
أَلَمۡ يَعۡلَم بِأَنَّ ٱللَّهَ يَرَىٰ
(তেন্তে) সি নাজানে নেকি, নিশ্চয় আল্লাহে দেখি আছে?
Ayah :
15
كَلَّا لَئِن لَّمۡ يَنتَهِ لَنَسۡفَعَۢا بِٱلنَّاصِيَةِ
সাৱধান! যদি সি বিৰত নাথাকে, তেন্তে নিশ্চয় আমি তাক তাৰ আগচুলিত ধৰি টানি আনিম।
Ayah :
16
نَاصِيَةٖ كَٰذِبَةٍ خَاطِئَةٖ
মিছলীয়া, পাপিষ্ঠৰ আগচুলি (কপাল)।
Ayah :
17
فَلۡيَدۡعُ نَادِيَهُۥ
এতেকে সি (যদি) নিজৰ পৰিষদবৰ্গক (মাতিব বিচাৰে তেন্তে) মাতি আনক।
Ayah :
18
سَنَدۡعُ ٱلزَّبَانِيَةَ
অনতিপলমে আমিও মাতি আনিম জাহান্নামৰ কঠোৰ প্ৰহৰীসকলক।
Ayah :
19
كَلَّا لَا تُطِعۡهُ وَٱسۡجُدۡۤ وَٱقۡتَرِب۩
সাৱধান! তুমি তাক অনুসৰণ নকৰিবা। তুমি (তোমাৰ প্ৰতিপালকক) ছাজদা কৰা আৰু (তেওঁৰ) নৈকট্য লাভ কৰা।
