آیه :
7
وَٱلسَّمَآءِ ذَاتِ ٱلۡحُبُكِ
سوگند به آسمان که [با ستارگان آراسته شده، و گویی] دارای راه‌هاست،
آیه :
8
إِنَّكُمۡ لَفِي قَوۡلٖ مُّخۡتَلِفٖ
كه شما [در مورد پیامبر و قرآن] اختلاف‌نظر دارید.
آیه :
9
يُؤۡفَكُ عَنۡهُ مَنۡ أُفِكَ
هر کس [از راه حق] بازگردانده شود، از [ایمان به] پیامبر و قرآن نیز بازگردانده خواهد شد.
آیه :
10
قُتِلَ ٱلۡخَرَّٰصُونَ
مرگ [و لعنت] بر دروغگویان!
آیه :
11
ٱلَّذِينَ هُمۡ فِي غَمۡرَةٖ سَاهُونَ
همان كسانى كه در ورطۀ جهل، غافلند.
آیه :
12
يَسۡـَٔلُونَ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلدِّينِ
آنان [پیوسته و از روى انكار] مى‌پرسند: «روز جزا چه زمانى است؟»
آیه :
13
يَوۡمَ هُمۡ عَلَى ٱلنَّارِ يُفۡتَنُونَ
همان روزى است كه به آتش مجازات مى‌شوند؛
آیه :
14
ذُوقُواْ فِتۡنَتَكُمۡ هَٰذَا ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تَسۡتَعۡجِلُونَ
[و به آنان گفته می‌شود:] «عذاب خود را بچشید؛ این همان آتشى است كه به شتاب مى‌خواستید».
آیه :
15
إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٍ
[در روز قیامت،] مسلماً پرهیزگاران در باغ‌هایی [از بهشت] و [كنار] چشمه‌سارها به سر مى‌برند؛
آیه :
16
ءَاخِذِينَ مَآ ءَاتَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَبۡلَ ذَٰلِكَ مُحۡسِنِينَ
آنچه پروردگارشان به آنان عطا كرده است دریافت مى‌دارند؛ زیرا در [زندگیِ] گذشته نیكوكار بوده‌اند.
آیه :
17
كَانُواْ قَلِيلٗا مِّنَ ٱلَّيۡلِ مَا يَهۡجَعُونَ
آنان اندكى از شب را مى‌خفتند [و بقیه را به نماز و نیایش مشغول بودند]
آیه :
18
وَبِٱلۡأَسۡحَارِ هُمۡ يَسۡتَغۡفِرُونَ
و سحرگاهان [از الله] آمرزش مى‌خواستند
آیه :
19
وَفِيٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ حَقّٞ لِّلسَّآئِلِ وَٱلۡمَحۡرُومِ
و در اموالشان براى سائل و محروم، حقى [معیّن از صدقه و زکات] بود.
آیه :
20
وَفِي ٱلۡأَرۡضِ ءَايَٰتٞ لِّلۡمُوقِنِينَ
و در زمین نشانه‌ها[ى قدرت الهى] براى اهل یقین پدیدار است؛
آیه :
21
وَفِيٓ أَنفُسِكُمۡۚ أَفَلَا تُبۡصِرُونَ
و در وجود خودتان، آیا نمى‌بینید؟
آیه :
22
وَفِي ٱلسَّمَآءِ رِزۡقُكُمۡ وَمَا تُوعَدُونَ
و رِزق و روزی‌تان و آنچه [از کیفر و پاداش و خیر و شر که] به شما وعده داده می‌شود، در آسمان است.
آیه :
23
فَوَرَبِّ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ إِنَّهُۥ لَحَقّٞ مِّثۡلَ مَآ أَنَّكُمۡ تَنطِقُونَ
سوگند به پروردگار آسمان و زمین كه وعده[ی قیامت و پاداش و عذاب] همچون سخن گفتنتان، حقیقی و قطعى است.
آیه :
24
هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ ضَيۡفِ إِبۡرَٰهِيمَ ٱلۡمُكۡرَمِينَ
[ای پیامبر] آیا داستان میهمانان گرامى ابراهیم به تو رسیده است؟
آیه :
25
إِذۡ دَخَلُواْ عَلَيۡهِ فَقَالُواْ سَلَٰمٗاۖ قَالَ سَلَٰمٞ قَوۡمٞ مُّنكَرُونَ
آنگاه که بر او وارد شدند و سلام گفتند، او گفت: «سلام» [و زیر لب گفت:] «گروهى ناشناسند».
آیه :
26
فَرَاغَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ فَجَآءَ بِعِجۡلٖ سَمِينٖ
آنگاه آهسته نزد خانوادۀ خود رفت و [گوشتِ بریانِ] گوساله‌اى فربه [براى پذیرایى] آورد.
آیه :
27
فَقَرَّبَهُۥٓ إِلَيۡهِمۡ قَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ
[او غذا را] نزد آنان گذاشت [و چند لحظه بعد] گفت: «آیا نمی‌خورید؟»
آیه :
28
فَأَوۡجَسَ مِنۡهُمۡ خِيفَةٗۖ قَالُواْ لَا تَخَفۡۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَٰمٍ عَلِيمٖ
[چون دست به غذا نزدند] از آنان احساس ترس كرد؛ گفتند: نترس [ما فرشته‌ایم]؛ و او را به [تولد] پسرى دانا بشارت دادند.
آیه :
29
فَأَقۡبَلَتِ ٱمۡرَأَتُهُۥ فِي صَرَّةٖ فَصَكَّتۡ وَجۡهَهَا وَقَالَتۡ عَجُوزٌ عَقِيمٞ
همسرش با فریاد [و شگفتى] پیش آمد و در حالى كه به صورت خود مى‌زد گفت: «پیرزنى نازا [فرزند می‌زاید]؟!»
آیه :
30
قَالُواْ كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِۖ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡعَلِيمُ
[فرشتگان] گفتند: «پروردگارت اینچنین فرموده است؛ و بی‌گمان، او حکیمِ داناست».
