آیه :
1
وَٱلۡعَٰدِيَٰتِ ضَبۡحٗا
سوگند به اسب‌های دونده که نفس‌زنان [به سوی میدان جهاد] پیش می‌روند.
آیه :
2
فَٱلۡمُورِيَٰتِ قَدۡحٗا
و سوگند به اسب‌هایی که [با برخورد سُم‌هایشان به سنگ‌ها] جرقۀ [آتش] ایجاد می‌کنند.
آیه :
3
فَٱلۡمُغِيرَٰتِ صُبۡحٗا
باز سوگند به اسب‌هایی که در صبحگاهان [بر دشمن] یورش می‌برند.
آیه :
4
فَأَثَرۡنَ بِهِۦ نَقۡعٗا
و در آن هنگام گرد و غبار برمی‌انگیزند.
آیه :
5
فَوَسَطۡنَ بِهِۦ جَمۡعًا
آنگاه در دل [سپاه دشمن] می‌تازند.
آیه :
6
إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لِرَبِّهِۦ لَكَنُودٞ
یقیناً انسان در برابر [نعمت‌های] پروردگارش بسیار ناسپاس است،
آیه :
7
وَإِنَّهُۥ عَلَىٰ ذَٰلِكَ لَشَهِيدٞ
و بی‌گمان، او [خود] بر این [ناسپاسی] گواه است،
آیه :
8
وَإِنَّهُۥ لِحُبِّ ٱلۡخَيۡرِ لَشَدِيدٌ
و همانا او علاقۀ فراوانی به مال [دنیا] دارد.
آیه :
9
۞ أَفَلَا يَعۡلَمُ إِذَا بُعۡثِرَ مَا فِي ٱلۡقُبُورِ
آیا او نمی‌داند که در آن روز، آنچه در گور‌هاست، [همه زنده و] برانگیخته می‌شوند؟
