Ayah :
20
كَلَّا بَلۡ تُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ
Por ju doni këtë jetë (kalimtare)
Ayah :
21
وَتَذَرُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ
e për jetën tjetër nuk kujtoheni!
Ayah :
22
وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاضِرَةٌ
Atë ditë, disa fytyra do të shkëlqejnë
Ayah :
23
إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٞ
dhe Zotin e tyre do të shohin.
Ayah :
24
وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذِۭ بَاسِرَةٞ
Kurse disa fytyra, atë ditë, do të jenë të zymta,
Ayah :
25
تَظُنُّ أَن يُفۡعَلَ بِهَا فَاقِرَةٞ
duke e ditur se do të pësojnë një fatkeqësi, që të thyen në mes.
Ayah :
26
كَلَّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِيَ
Por, kur shpirti të vijë në grykë
Ayah :
27
وَقِيلَ مَنۡۜ رَاقٖ
e të thërrasin “A ka shërues”,
Ayah :
28
وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلۡفِرَاقُ
atëherë, ai (që po vdes) do të bindet se ky është çasti i ndarjes
Ayah :
29
وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ
dhe këmbët do të ngrijnë[383].
Ayah :
30
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمَسَاقُ
Atë ditë, ai do të sillet te Zoti yt.
Ayah :
31
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ
Ai as nuk besoi dhe as nuk u fal,
Ayah :
32
وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ
por e mohoi të vërtetën dhe ia ktheu kurrizin,
Ayah :
33
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ
e pastaj shkoi te njerëzit e vet, duke u krenuar.
Ayah :
34
أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰ
Mjerë për ty! Mjerë për ty!
Ayah :
35
ثُمَّ أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰٓ
Sërish: Mjerë për ty! Mjerë për ty!
Ayah :
36
أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَن يُتۡرَكَ سُدًى
Vallë, a mendon njeriu se do të mbetet pa përgjegjshmëri?
Ayah :
37
أَلَمۡ يَكُ نُطۡفَةٗ مِّن مَّنِيّٖ يُمۡنَىٰ
A s’ka qenë një pikë fare që derdhej,
Ayah :
38
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةٗ فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ
pastaj u bë droçkë gjaku e më pas Allahu e krijoi dhe i dha formë e përmasa të caktuara,
Ayah :
39
فَجَعَلَ مِنۡهُ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ
e prej tij bëri çiftin: mashkullin e femrën?!
Ayah :
40
أَلَيۡسَ ذَٰلِكَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰ
Vallë, Ai Krijues, a nuk ka fuqi që t’i ngjallë të vdekurit?!
