آية :
1
إِذَا زُلۡزِلَتِ ٱلۡأَرۡضُ زِلۡزَالَهَا
کاتێك زەوی ھاتە لەرزە بەلەرزینی خۆی
آية :
2
وَأَخۡرَجَتِ ٱلۡأَرۡضُ أَثۡقَالَهَا
وە زەوی ھەرچی شتی قورس وگرانی(ناوی) ھەیە ھەمووی فڕێدایە دەرەوە
آية :
3
وَقَالَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَا لَهَا
وە مرۆڤ لەو ڕۆژەدا دەڵێ: ئەوە زەوی چیەتی ؟
آية :
4
يَوۡمَئِذٖ تُحَدِّثُ أَخۡبَارَهَا
لەو ڕۆژەدا(زەوی) دەنگ وباسی خۆی دەگێڕێتەوە
آية :
5
بِأَنَّ رَبَّكَ أَوۡحَىٰ لَهَا
کە پەروەردگاری تۆ (وای) وەحی بۆ کردوە
آية :
6
يَوۡمَئِذٖ يَصۡدُرُ ٱلنَّاسُ أَشۡتَاتٗا لِّيُرَوۡاْ أَعۡمَٰلَهُمۡ
لەو ڕۆژەدا خەڵکی دەردەچن بەپەڕاگەندە و پەشێوی تا(پاداشتی) کردەوەی خۆیان نیشان بدرێت
آية :
7
فَمَن يَعۡمَلۡ مِثۡقَالَ ذَرَّةٍ خَيۡرٗا يَرَهُۥ
ئەمجا ھەرکەسێك بە ئەندازەی ھەرە ووردیلەیەك چاکەی کردبێت دەیبینێتەوە
آية :
8
وَمَن يَعۡمَلۡ مِثۡقَالَ ذَرَّةٖ شَرّٗا يَرَهُۥ
وە ھەر کەسێك بە ئەندازەی ھەرە ووردیلەیەك خراپەی کردبێت دەیبینێتەوە
